Home
Search
Explore
What to Read?
Sign In
Sign Up
Shopping
Explore
Books
Authors
Readers
1000Kitap Android ApplicationFREE – Download from Google Play
1000Kitap iOS ApplicationFREE – Get it from App Store
©2024 · 1000Kitap Web Application · 2.37.40
Canan Tan’ın en ünlü romanlarından bir tanesi olan Alevden Küle Eroinle Dans romanı eroin bağımlılığı mükemmel bir şekilde anlatıyor.
Romanda Eylül karakterinin yaşadıkları anlatılıyor ama aslında Eylül’ün gözünden en yakın dostu olan Dünya’nın dünyasını dinliyoruz diyebiliriz.
Eylül Boğaziçi Üniversitesini kazanması ile birlikte yeni bir hayata
(Hafif bir spoiler içerir)
Arkadaşımın bu kitabı birlikte okuyalım demesiyle gittim kütüphaneden aldım. Kitapta öyle karmaşık bir olay yok. Başta normal gibi gözüken bir olay Dostoyevski'nin ellerinde yoğrulmuş, kıvama getirilmiş. Aslında eline aldın mı bir günde bitirilecek kitap ama neden anlamadım 15 gün kitap elimde dolandı durdu bir bitmedi. Yazar biraz kitabı merak duygusu üzerine kurmuş. Her bölümde olayları biraz daha açıyor. Bu da bu durgun kitabı biraz daha okunası yapmış. Kitapta Pavel diye bir ahlaksız adam var okurken göreceksiniz git gide soğuyacaksınız bu adamdan. 50 yaşını geçmiş bu dazlak adam torunu yaşındaki, hala şeker versen eline sevinecek kızlardan ilgi duyuyor. Bu olay bu adama garip gelmiyor ama talip olduğu 16 yaşındaki kızın 19 yaşında bir nişanlısı olduğunu öğrenince ne hikmetse bu adam "bu genç daha kendine bakamaz ki" diyerek garipseyebiliyor. Demek bir bizim nesil bozuk değilmiş(!) Neyse ya fazla kitabın içeriğine girmeyeyim. Son olarak kitap muhteşem diyebileceğimiz bir kitap değil ama kötü diyebileceğimiz bir kitap da değil. Kısa zaten. Vaktiniz varsa alın okuyun derim. Arkadaşıma da bir Dostoyevski kitabı daha bana okuttuğu için de ayrıyetten şükranlarımı sunarım.
Kitap dışarıdan biraz çocuk kitabı gibi görünse de içinde anlamlı mesajlar var.Herkesin,içinde farklı bir yere koyduğu "özel" birtakım şeyler vardır.Ancak bu şeyler sadece o kişi için öyledir.Kimse o kişinin baktığı gibi bakamaz.Baksa bile o kişinin gördüğünü göremez...
Kısacası,okunmalı bu kitap.
* ... Sevgisiz insanlar şiirsizdir. "
*Sait Faik "Bir delikanlı 'Orhan Veli'nin şiirlerini okumuşsa içi titremeden, gözü yaşarmadan, insana, ağaca kuşa, taşa, toprağa, Ankara'ya, İstanbul'a bakamaz; kaldırımına tüküremez, ağacını kesemez; sokakta kendi halinde, sakalı ağarmış, paltosu yırtık, üfürsen uçacak bir adamın 'Süleyman Efendi' budur diye eline sarılmadan edemez olur. ...."
-Burda 'Süleyman Efendi'yle bahsettiği Orhan Veli'nin en değerli şiirlerinden biri olan "Kitabe-i Sengi Mezar"daki Süleyman Efendi.
"Hiçbir şeyden çekmedi dünyada
Nasırdan çektiği kadar;
Hatta çirkin yaratıldığından bile
O kadar müteessir değildi;
Kundurası vurmadığı zamanlarda
Anmazdı ama Allahın adını,
Günahkar da sayılmazdı.
Yazık oldu Süleyman Efendi'ye
......"
Özellikle günümüzün en büyük problemlerinden. Bir anne baba beş evlada bakarda beş evlat bir anne babaya bakamaz. İşte kitabın ana konusu bu. Çok severek okuduğum, zaman zaman ağlamaklı olduğum roman cok güzel kurgulanmış ve konusu gereği çok ilgimi çekmişti. Anneleri kayboldukta sonra aslında annelerini ne kadar cok ihmal ettiklerini anlayan çocukların arayışı, annenin o çocuklarına olan bağlılığı gitmek isteyipte bir türlü onları bulamaması. Yürek burkan bir hikaye.
Amerikan Edebiyatı'nın en sıklıkla bilinen yazarlarından John Steinbeck'in en bilinen Dünya Klasiği kitabı. Hikayenin bir kısmını bundan yaklaşık sekiz yıl önce, lisede, dil ve anlatım dersindeki hocamız bizlere okumuştu. O zamanlardan beri bu kitabı okumayı ya hiç düşünmemiştim ya da bir türlü sıra gelmemişti kendisine. Okumak bugünlere
Grange'ın kitaplarını beğenmemek haddime değil ama cinayet-polisiye-gerilim türünde beklentilerimi o kadar yukarı çıkardı ki bambaşka şeyler bekliyorum artık kendisinden. Hep daha fazlasını. Alıştım galiba ama yine de mükemmele yakın bir kitap daha okudum diyebilirim.
Ceset tasvirleri yine inanılmazdı. Katilin sanatçı gibi yaptığı ince işler yine hayallerımize damga vurdu. Kitabı okuduktan sonra yine gece karanlıkta boşluğa bakamaz olduk. Bilinçaltımıza işledi işledi durdu işlenen cinayetleri ve sanat eseri gibi anlattığı cesetleri.
Bilimsel açıklamaları, her soruya mantıklı bir cevabı olması ve bunu o konunun uzmanıymış gibi yapması yine hayranlığımızı arttırdı kendisine.
Yalnız o kadar çok cinayet romanı okuyorum ki katili merak edemiyorum artık. Bir yerlerde bir şekilde çözer oluyorum gerçekleri. Kitapta da bazı karakterlerin dediği gibi gördüğüm en salak polislerden biri olan Mat bazı gerçekleri diğer romanlardaki ana karakterlere göre biraz geç keşfediyor. Biz bazı gerçekleri ondan önce öğrendik resmen. Bu da biraz diğer romanlarına göre seviyeyi bir basamak daha aşağı çekti ama 9 puanı da haketti.
Son olarak da bir eleştiri de kendime. Bu kitabı bu kadar geç okumak ve uzun sürede bitirmek kendime kızmama neden oldu. Grange'ı tamamlamak gerek. Sırada Lontano ve Kongo'ya Ağıt var.
David Gurney, eşi Madeleine ile Walnut Crossing kasabasının dışında, 19 yüzyıldan kalmış, vişne, meşe ve akça ağaçlarıyla çevrili bir çiftlikte yaşıyordu. New York Polis Teşkilatı'ndan yeni emekli olmuştu. Yıllarca çalıştığı işte birçok başarıları olan, herkesten farklı özelliklere sahip bir cinayet dedektifiydi. Artık karısıyla emekliliğin
