Sabır, metanet, hükümdarlık ve hikmet*
250. Savaş için, Câlût ve askerlerine karşı meydana çıktıklarında şöyle dediler: “Ey Rabbimiz! Üzerimize sabır (ve sebat) yağdır ve ayaklarımızı sabit (bizi metanetli) kıl ve kâfirler toplumuna karşı bize yardım et/zafer ihsan eyle.”
251. Derken, Allah’ın izniyle o (kâfir)leri bozguna uğrattılar. Davud (düşman hükümdarı olan) Câlût’u[110] öldürdü. Allah da ona (Davud’a) hükümdarlık ve hikmet (peygamberlik ve Zebur’u) verdi ve ona (zırh yapmak, kuşlarla konuşmak ve güzel sesle okumak gibi) dilediği şeylerden öğretti. Eğer Allah’ın insanları birbiriyle önleyip savması (ortadan kaldırması) olmasaydı, yeryüzü muhakkak fesada uğrardı; fakat Allah, âlemler üzerine büyük lütuf sahibidir.
Bakara Suresi 250-251.Ayet
Zekât kelime olarak "temizlik, ve çoğalma" gibi anlamlara gelir. İslâm dininde zekât, malla yapılan bir ibadettir. Bu malların cinsleri, nisab ölçüsü ve onlardan verilecek zekât miktarı Allah ve Resûlü tarafından belirlenmiştir. Zekât vermek farz bir ibadettir. Onun farz olduğu kitap, sünnet ve icmâ ile sabittir. Onun için zekâtın farz olduğunu inkâr eden kimse dinden çıkar. Hicretin ikinci yılında oruçtan önce farz olmuştur.
Zekât, Kur'ân-ı Kerîm'de namaz ile birlikte otuz yedi yerde geçmektedir. Bu da zekâtın dinimizde ne kadar önemli olduğunu göstermektedir. Bakara sûresinin 110. âyetinde, "Namazı kılın zekâtı verin buyumaktadır.
Sayfa 77 - 12 Buhârî, İmân 1,2; Müslim, İmân, 19-22; Tirmizî, İmân, 3; Nesâî İmân, 13
''Namazı kılın, zekâtı verin. Önceden kendiniz için ne hayır yaparsanız onu Allah katında bulursunuz. Şüphesiz Allah yaptıklarınızı eksiksiz görür."
Bakara Suresi, 110
3-İCMA-İ ÜMMET
İcma cem etmek, toplamak, birleşmek mânâsına gelir. Istılahî olarak, Bir asırda bulunan müctehid hukukçuların ictihadlarının birbirine muvafık (uygun) olması, bir işin hükmünde ittifak etmeleri, birleşmeleridir.
İcma'nın Kur'an-ı kerimdeki delili "Hidayet yolunu öğrendikten sonra Peygambere uymayıp mü'minlerin yolundan ayrılanı, saptığı yola sürükleriz ve sonu çok fena olan cehenneme sokarız" meâlindeki âyettir (Niså: 115). Ayrıca "Siz hayırlı bir ümmetsiniz, iyiliği emreder, kötülükten sakındırırsınız" (Al-i İmrân: 110) ve "Sizi mu'tedil bir ümmet kıldık ki insanlar üzerine şahidlik edebilesiniz" (Bakara: 143) meâlindeki âyetler müslümanların âdil, ittifak ettikleri şeylerin de doğru olduğunu göstermektedir.
İcma'nın sünnetteki delilleri ise şu hadîslerdir: "Ümmetim dalâlet üzerinde, yanlış yolda birleşmez", "Cemaatten ayrılan kimse câhiliye ölümüyle ölür ve "Mü'minlerin güzel gördüğü şey Allah katında da güzeldir". Kur'an-ı kerimde, müslümanlara her işlerine şûrâya, istişâreye müracaat edilmesini emreden âyetler ve Hazret-i Peygamber'in bu yoldaki tatbikatı da icma'ya delil teşkil eder.
Sayfa 115Kitabı okuyor
Bakara-110
“Namazı dosdoğru kılın, zekatı verin, kendiniz için önden ne hayır yollarsanız Allah katında onu bulacaksınız.”
Namazın farziyetini ikrar etmek suretiyle, vaktinde, rükularında, secdelerinde, kıyamlarında huşu ile tadil-i erkanına uyarak kılın. Üzerinize farz olan zekatı verin. Sadakalarınızı kendi ellerinizle verin ve amellerinizin kabulü için yalvarın. Amellerinizin kabulü ibadetlerinize bağlıdır. Bu dünyada ne yaparsanız Allah katında onu bulacaksınız. Burada yaptıklarınızdan zerre kadarı bile orada kaybolmayacak ve karşınıza çıkacaktır.
Sayfa 161Kitabı okuyor
Namazı kılın, zekatı verin, önceden kendiniz için yaptığınız her iyiliği Allah'ın katında bulacaksınız. Şüphesiz Allah yapmakta olduklarınızı noksansız görür.
Bakara/110
Sayfa 19Kitabı okuyor
- BAKARA SURESİ -
NAMAZI DOSDOĞRU KILIN, ZEKATI VERİN. ÇÜNKÜ KENDİNİZ İÇİN ÖNCEDEN YAPIP GÖNDERDİĞİNİZ HER İYİLİĞİ, ALLAH'IN HUZURUNDA MUTLAKA GÖRECEKSİNİZ. ALLAH YAPTIĞINIZ HERŞEYİ GÖRMEKTEDİR.
(110. Ayet)
2/Bakara Suresi
110. Salatı ikame edin ve zekatı yapın. Kendiniz için her ne iyilik yaparsanız onu Allah katında bulacaksınız. Kuşkusuz Allah, bütün yaptıklarınızı görmektedir.
111. Onlar, "Yahudi ve Hıristiyanlardan başkası Cennet'e giremeyecek." derler. Bu, onların kuruntusudur. De ki: "Eğer doğru söylüyorsanız iddianızı kanıtlayın."
112. Bilakis, gerçekten kim iyi bir kimse olarak benliğini Allah'a teslim etmişse, onun ödülü Rabb'inin yanındadır. Onlar için hiçbir korku yoktur ve onlar üzülmeyeceklerdir.
Bakara Suresi 110. Ayet
Kendi nefsiniz için her ne hayır yaparsanız, Allah katında onu bulursunuz.
Sayfa 23 - Altınpost YayıncılıkKitabı okudu
1. Cüz Bakara Suresi 110. Ayet
Ve egîmûssalâte veâtûzzekâh vema tügaddimû lienfüsiküm min hayrin tecidûhü'indellâh innellâhe bimâ te'melûne besîr.
Siz namazı hakkıyla kılmaya bakın ve zekâtı verin! Kendi nefsiniz için her ne hayır yaparsanız, Allah katında onu bulursunuz. Muhakkak ki, Allah bütün yaptıklarınızı görmektedir.
Sayfa 16 - Elmalılı Muhammed Hamdi YazırKitabı okudu
Bakara Süresi 110!
"Siz namazı hakkıyla kılmaya bakın ve zekâtı verin!
Kendi nefsiniz için her ne hayır yaparsanız, Allah katında onu bulursunuz. Muhakkak ki, Allah bütün yaptıklarınızı görmektedir."
Bakara / 110
“Namazı dosdoğru kılın, zekâtı verin. Kendiniz için her ne iyilik işlemiş olursanız, Allah katında onu bulursunuz. Şüphesiz Allah bütün yaptıklarınızı görür.”
Bakara Suresi 110. Ayet
Namazı kılın, zekâtı verin, önceden kendiniz için yaptığınız her iyiliği Allah'ın katında bulacaksınız. Şüphesiz Allah, yapmakta olduklarınızı noksansız görür.
(2-Bakara) (1. Cüz-4. Hizb)
Sayfa 16 - Türkiye Diyanet Vakfı Yayınları Haziran 2015
Bakara Sûresi 110.ayet
Namazı kılın, zekâtı verin. Önceden kendiniz için ne hayır yaparsanız onu Allah katında bulursunuz. Şüphesiz Allah yaptıklarınızı eksiksiz görür.
Sayfa 16 - Diyanet YayınlarıKitabı okuyor
. Tanrı, her şeyi görür, bu görüş de daima seni korkutsun diye kendisine ‘gören’ dedi.
. Kötü sözlerden dudağını yumasın diye de kendisini ‘duyan’ diye anlattı.
. Korkasın da bir fesat düşünmeyesin diye ‘bilen’ adını takındı.
- bkz.: el-Bakara, 2 / 96, 110, 233, 237, 265; Âl-i İmrân, 3 / 15, 20, 156…vd.
- bkz.: el-Bakara, 2 / 127, 137, 181, 224, 227, 244, 256; Âl-i İmrân, 3 / 34, 35…vs.
- bkz.: el-Bakara, 2 / 29, 32, 95, 115, 127, 137, 158, 181, 215, 224…vs.
- Mevlâna, Mesnevî, İzbudak, C. IV. s. 18, b.: 215 – 218.
