10. Helal Kazanç Ve Dua'nın Kabulü
Ebû Hureyre radıyallahu anh'tan; dedi ki: Rasûlullah sallallahu aleyhi ve sellem şöyle buyurdu: "Şüphesiz ki yüce Allah temizdir, ancak temiz olanı kabul eder. Şüphesiz Allah, peygamberlere emrettiği şeyin aynısını mü'minlere de emretmiştir. Yüce Allah şöyle buyurmuştur:
"Ey peygamberler, hoş olan şeylerden yiyin ve salih amel işleyin." (el-Mü'minûn, 23/51)
Yüce Allah yine şöyle buyurmuştur: "Ey iman edenler, size rızık olarak verdiğimiz şeylerin temiz olanlarından yiyin..." (el-Bakara, 2/172)"
Daha sonra Rasûlullah sallallahu aleyhi ve sellem, saçı sakalı birbirine karışmış, toza bulanmış haliyle uzun bir yolculuk yapmış, yediği haram, içtiği haram olan ve haram ile beslenmiş birini hatırlatarak; "Bu kişi ellerini semâya uzatarak 'Rabbim, Rabbim!' diye dua etse, nasıl olur da onun duası kabul olunur." (dedi). (Müslim)
Sayfa 35
Akılsız Sapıklar.
وَمِنَ النَّاسِ مَنْ يَتَّخِذُ مِنْ دُونِ اللّٰهِ اَنْدَادًا يُحِبُّونَهُمْ كَحُبِّ اللّٰهِۜ وَالَّذ۪ينَ اٰمَنُٓوا اَشَدُّ حُبًّا لِلّٰهِۜ وَلَوْ يَرَى الَّذ۪ينَ ظَلَمُٓوا اِذْ يَرَوْنَ الْعَذَابَۙ اَنَّ الْقُوَّةَ لِلّٰهِ جَم۪يعًاۙ وَاَنَّ اللّٰهَ شَد۪يدُ الْعَذَابِ
(Tüm bu gerçekleri bilmelerine rağmen) insanlardan öylesi vardır ki; Allah’ın
اَلَّذ۪ينَ هُمْ ف۪ي صَلَاتِهِمْ خَاشِعُونَۙ
Onlar ki; namazlarında huşu içerisindelerdir.
(23/Mü'minûn Suresi, 2)
(Huşu, sükûnet, hareketsizlik, kısılma ve dinme gibi anlamlara gelir. Namazda huşu, kalpte var olan mutmainlik, huzur, sükûnet ve Allah’ın (cc) huzurunda olma şuurunun, bedene saygı, hareketsizlik ve edep olarak yansımasıdır. Huşu, namazda kalbin ve bedenin Allah’a (cc) karşı edeple süslenmesidir. Namazın kişiyi kötülükten alıkoyması (29/Ankebût, 45), sabrını arttırması (2/Bakara, 45), bencillik ve cimrilikten alıkoyması (70/Meâric, 19-22) ve günahları gidermesi (11/Hûd, 114) huşuyla kılınan namaz için söz konusudur.)
NÜZUL SIRASINA GÖRE KUR'AN'DAKİ EMİRLER VE YASAKLAR
1) Kur'an okuyun! (Alak, 1)
2) Kulluk görevlerinizi yerine getirmenizi engelleyenlere itaat etmeyin! (Alak, 19)
3) Secde edin! (Alak, 19)
4) Inkårcılara itaat etmeyin! (Kalem, 8-15)