Bakara Sûresi 256. âyetinde buyrulan, “Dinde zorlama yoktur.” hükmü ile, Yûnus Sûresi 99. âyetinde buyrulan, “Eğer Rabbin dileseydi yeryüzündekilerin hepsi elbette îmân ederlerdi.
O hâlde inanmaları için insânları zorlayacak mısın?” (insânları aslâ zorlama) emri, Osmanlı uygulamasının kaynağını teşkil ediyor.