132 syf.
10/10 puan verdi
·
Liked
Ve sonunda kaçırmak için bizlere elbete akıl kalır!..
Bedia Tuncer, 1961- 1964 yılları arasında Bakırköy ruh ve sinir hastalıkları Hastanesi' nde personele okuma yazma eğtimi vermiş... Bir yandanda akıl hastalarıyla ilgilenmiş ve akıl hastalarının yazdıkları şiirleri derleyerek bu 
İnilti kitabını yayınlamasını sağlamıştır...
Deli diye adlandirdığımız, toplumda alay konusu haline getirdiğimiz insanaların ne kadar geniş bir iç dünyayalarının olduğunu. Kendilerini ifade etmek istediklerini zaman gerçekten ifade edebildiklerini. Belki de onların kendilerini böyle toplumdan soyutlamalarını ardından onları dinleyen birilerin olmasıda yatıyor da olabilir....
Aşk acisı, özlemler, nefret, bağımlılıklar, uzüntüler, içlerindeki duyguları en saf haliyle kaleme almışlar...
Okurken şasırmamak elde değil.. Herkese keyifli okumalar:))
Darülfünun'dan Üniversite'ye dönüldüğü zaman, demek ki 1933'ler olacak, tekkeler kapatılmıştı. O zaman Mazhar Osman Bey, Ankara'ya Eğitim Bakanı'na gidip "Kapatılan tekkelerde çok kıymetli zevat var. Onların hepsini kenarlarda atıl bırakmayalım, Bakırköy Akıl Hastanesi'nde bir servis açalım, gelip hastalara okusun, onlarla konuşsun, dua etsinler" diye teklif götürmüş ama Bakan "Doktor bunu ne sen söylemiş ol ne de ben duymuş olayım" demiş. Yani bu mesele çok önemli, bir psikoterapist, ilim adamı konuyu Ankara'ya söyleyecek kadar cesaret etmiş. Çünkü o zamanlar böyle şeyler hiç ağıza alınmazdı.
Sayfa 167Kitabı okudu
O BİR EFSANE ...
Unutmuyorum, 1977 baharıydı. Doğanın gelinlik kızlar gibi renklendiği günlerin birinde, Profesör Dr. Türkan Saylan ile, onun, İstanbul Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesindeki odasında buluştuk.
Türkan Hoca, Türk insanının filmlerden, romanlardan tanıyıp korktuğu, hatta doktorların bile yanlarına yaklaşmaya cesaret edemediği