Bir günümde sen vardın yine sancılarla ağıt yaktım!
Bu günümde yalnızım Rabbim yalanlara kandım ben…
Bir şarkı yaptım dostum oldu arkasından ağlayandım,
Ve bulandım duygularla arkasından kalbe kilidi bağlayandım.
Anlatılmaz bir gecemde karanlık gökyüzüm var,
Evde romantik bir hava dışarda aç yatan var.
Söz veripte tutamadın mı geçmişe dönenmi
Yitirecek hiçbir şeyi kalmamış olanlara mahsus baş eğişle baş eğdim. Acıyan yerlerimin daha az acıyacağına dair ümidimi tümen yitirdim. Kaçmadım artık yaralarımdan. Yanarak var olmayı kabullenmekle sönerek yok olmak arasında yapılacak seçimden ibaretti bütün hikâye. Yitirdim zannedip de bulanlarla buldum zannedip yitirenler arasında nerede durduğumu artık merak etmedim. Beni suyun üzerinde tutan ellerden kesildi elim. Öylece gömüldüm derin karanlıklara. İndirdim savunağım olan tüm perdeleri. Sessizce yenilgiye evet dedim...
''Kendim zengin olmaktansa, zenginlere baş olmak isterim. Bir halkın acıları, iniltileri ortasında keyif sürmek krallık değil, zindan bekçiliği etmektir.''
Sayfa 30 - FabriciusKitabı okudu
''Baş+arı: “Baş” olmak için “arı” gibi çalışmak gerekir. ''
"Ben öğretmenim ve son nefesimi gerekirse sınıfımda veririm" diyen ,kanserin son safhalarında olmasına rağmen çocuklarının başından bir an olsun ayrılmayan bir öğretmene sahip 10 yaşında bir çocuktum o zamanlar. Kitap okumaktan nefret eden, sahip olduğu kitapların kapaklarını dahi açmayan bir öğrenci... Matematiği o kadar çok seviyordum ki sayılardan başka hiç bir şey düşünmedim. Ve öyle bir öğretmendin ki beni kitaplara aşık ettin. Seni, bana hediye ettiğin ilk kitabınla toprağa koyalı 22 yıl oldu. Ve baş ucunda söz verdim sana kitap okuyacağım...2000. kitabımı bitirdim öğretmenim. Ve haklıydın," iyi bir matematik öğretmeni olmak istiyorsan, okumalısın " demiştin. Okuyorum ve okumaya devam edeceğim... Mekanın cennet olsun....