Ne var ki ölümde bile başarısızlık korkusu, hiçbir zafer kazanmadan ya da hiç kimse tarafından fark edilmeden öylece toprağa kapaklanarak yitip gitme korkusu vardı.
Neresi acep?
Neler yoktu orada, neler! Utanma mı istersiniz, sahte bir küstahlık mı, ansızın yüzü kızartan can sıkıntısı mı, öfke mi, başarısızlık korkusu mu, verilen zahmet için bağışlanma isteği mi, kendi gururunun ve hiçliğinin tam bilinci mi...
