Bugünün sonunda da dünden kalan kalır sadece, yarından kalacak olan: Hep aynı ve hep bir başkası olmanın giderilemeyen, sayısız kaygısı.
Benim ruhum karanlık bir burgaçtır, boşluğun etrafındaki uçsuz bucaksız baş dönmesi, hiçliğin içindeki bir deliğe doğru bir okyanusun sonsuz emilişidir.
Ruh, direnmesine rağmen, sürekli ayartıldığı için yaşar. Her şey, bir şeye karşı koyduğu için yaşar.
Fiziksel baş dönmesinde, dış dünya etrafımızda dönüp durur. Ahlaki baş dönmesinde dönen ise bizim iç dünyamızdır.
Her şeyi, her biçimde hissetmeli.
Kendimi hissedebilmek için çoğaldım
Kendimi hissedebilmek için
Her şeyi hissedebilmeliydim
Taştım, sonunda kendimi saçtım.