Gül Şiir
Geceyarısı, karanlık bir bozkırda
Işıklar içinde akan bir tren kadar yalnızım
içinde onca insan, içinde dünya...
Soluk soluğa, demirden bir ırmağa mahkum
Ve bilmeyen sonsuzluk nedir,
Haklı olan kim bu kargaşada?
Ateş ve su, yaşam ve ölüm, irin ve şiir
Ucu bucağı olmayan bu çığlığın
Ortasında nasıl barışılabilir?
Anlamak isterim,
GÜL ŞİİR
Geceyarısı, karanlık bir bozkırda
Işıklar içinde akan bir tren kadar yalnızım
içinde onca insan, içinde dünya...
Soluk soluğa, demirden bir ırmağa mahkum
Ve bilmeyen sonsuzluk nedir,
Haklı olan kim bu kargaşada?
Ateş ve su, yaşam ve ölüm, irin ve şiir
Ucu bucağı olmayan bu çığlığın
Ortasında nasıl barışılabilir?
Anlamak
"Bizim bir arkadaş vardı, kadınlara kendini acındıracaksın diye öğüt veriyordu bana, çok üzülüyorum -ne yapacağımı bilmiyorum- yalnız kaldığım için intihar etmeyi düşünüyorum diye dert yandı mı bütün kadınlar ağına düşüyormuş; sonra bir yanlışlık oldu: Bu arkadaş -başımız sağ olsun- intihar etti. Benim de korktuğum oluyor, insan bu güven olmaz, pencere bu kadar yakınken..."
Sayfa 321Kitabı okudu
Doğmamızı sağlayan insanlarla aramızdaki bağ, en güçlü bağdır. Kaç yıl geçerse geçsin, kaç ihanet yaşarsak yaşayalım, ailede ne kadar mutsuzluk olursa olsun hiç önemli değil. Kendi irademiz pahasına olsa bile onlarla bağımız devam eder.
-Anthony Brandt, Bloodlines
Sayfa 77 - Sola Unitas YayınlarıKitabı okudu
Bizim bir arkadaş vardı, kadınlara kendini acındıracaksın diye öğüt veriyordu bana, çok üzülüyorum ne yapacağımı bilmiyorum yalnız kaldığım için intihar etmeyi düşünüyorum diye dert yandın mı bütün kadınlar ağına düşüyormuş. Sonra bir yanlışlık oldu: Bu arkadaş başımız sağ olsun intihar etti.
Uydurulan hikâyede baş rol oynamış.
Bizim bir arkadaş vardı, kadınlara kendini acındıracaksın diye öğüt veriyordu bana, çok üzülüyorum ne yapacağımı bilmiyorum yalnız kaldığım için intihar etmeyi düşünüyorum diye dert yandın mı bütün kadınlar ağına düşüyormuş. Sonra bir yanlışlık oldu: Bu arkadaş başımız sağ olsun intihar etti.
