- Peki sen nasıl başa çıkıyorsun bunca hayal kırıklığıyla? Hayallerini, heveslerini kursağında bırakıyorlar. Akşamına kafanı yastığa koyduğunda nasıl oluyor da hayaller kurup, umut ediyorsun yarınlar için?
- Kumdan kaleler yapıyorum sahile. Bunlar benim umutlarım.. Dalgalara da hayal kırıklıkları diyelim. Bu kumdan kaleleri yıkmak bir dalgaya bakıyor, tabi sahildeyiz, dalga çok.
Her ne kadar yıkılması yüksek olasılık olsa da kumdan kaleler yapmak, yani umut etmek bir o kadar kolay. Onlar yıkıyor, ben yapıyorum.
İşte benim hayal kırıklıklarına karşı geliştirdiğim yöntem. Basit, sade, kolay uygulanabilir..
Dalgalar hep olacaktır, bu hayat sahnesinde. Dalgaların bittiği yerde, boylu boyunca uzanan bir sahil şeridi, milyonlarca kum taneleri.
Umutlarım, işte bu kum tanelerince çok..