Böyle bir düzen içinde insan düşünebilir mi? Büyük ve güzel şeyleri demek istiyorum. Önce eşya engel oluyor, sonra şartlar: kalorifer, hizmetçi, çocuk odası. Düşünmek için kendime bir daire tutsam. İçinde, düşünmeye engel olacak eşyalardan hiçbiri bulunmayan küçük bir daire. Kapıdan girer girmez ayakkabılarımı çıkarıyorum ve düşünme terliklerimi
Sayfa 557 - İletişimKitabı okudu
ZORU SEVMEK
Birçoğumuz zoru severiz. Zor, egomuzu tatmin eden güzel bir duygudur.
"Ben kimsenin başaramadığını başardım. İnsanların başaramadığını başarmak beni mutlu ediyor!" deriz.
İş hayatımızda da başkalarının başaramadıklarını başarmayı severiz. "Bak, onlar yapamadı, ben yaptım!" demek, kişiyi mutlu eder.
Zoru seçmeye
— Kendine kocakarı diye iftira etme allahaşkma.
— Ne olacak? Genç yaşımda kocakarıya döndüm zahir! Meşakkatiniz beni vakitsiz kocattı. Neymiş bakalım o mühim şey, söyle?
— Şey! Zekâi efendiye seni versem nasıl olur?
Bu teklifi işitir işitmez son derece bir çarpıntı ile yerin den üç defa kalkıp oturarak:
— Dedimdi ya a dostlar!... Nasıl bilirim!
SUÇLAYARAK BİR YERE VARAMAZSINIZ
Hayatınızdaki kişinin sizi terk edeceğini düşünürseniz, gün gelir,
sizi terk eder. "Bak gör, bu da diğer ilişkiler gibi..." derseniz, günün sonunda bu da diğer ilişkiler gibi çıkar. Kendinizi medyum gibi hissedersiniz ama medyum değilsiniz, sadece olumsuzu çağırıyorsunuz. Birinin sizi terk edeceğini
ÖZGÜR İHTİRAS
Geceler susmuyor,
Hep sana mı?
Aç kapını da gireyim içeri,
Dudağın yanarken,
Su getiririm.
Güneşi patlatmışlar,
Kıskançlıktan.
Hep aklıma geliyorsun, bak gördün mü
Senin de gidecek başka yerin yok...
Özdemir Asaf