Sevgiden başka bir yere çıkmaz...
"Toplum tüm insanlar aynı olsun istiyor; belli doğruları kabul etsin, böyle sevsin, şöyle nefret etsin, bundan hoşlansın, şundan hazzetmesin. Sanıyor ki bu tekdüzelik tüm dünyayı mutlu bir hâle getirecek. Oysa güneş bile kendini bir yere hatırlatırken, ay ışığına müsaade ederek başka bir yeri kendi ışığından mahrum bırakır. Dünyanın zıtlık üzerine kurulu olduğunu görebilelim diyedir belki de bu devinim. Farklı coğrafyalar belki de sırf bu yüzden var, her yerin kendine has izler taşıdığını fark edebilelim diye. Aynı noktaya dokunsa bile farklı kimlik bırakabilecek milyarlarca parmak izi var, bıraktığı etkinin duygu farklılığını hiç hesaba katmadan üstelik. Bunca farklılık aynı olmaya uğraşalım diye değil aynı yere ulaşalım diye var ve bana kalırsa bu yol, SEVGİDEN BAŞKA BİR YERE ÇIKMAZ.
Alıntı...🌹
Hacılar yeni yurda dönüyorken hacı ziyaretinde olmazsa olmaz bazı mevzular açılır. Bunları bilmeden hacı ziyaretine gidilmez veya hacı açısından bu mevzuları açmadan ziyareti tamam olmuş olmaz (!)
- Arapların (onların) sünnet kılmıyor oluşu
- İranlıların toplu olarak Hacerül Esved akını
- Değişik toplulukların değişik hijyen ve yeme
Dünyaya bir daha gelecek olursam eğer, lütfen, bu sefer de imtihanım ailem olmasın. Yaşadığım bu korkunç hayatın sorumlusu onlar çünkü. O kadar çok şeyi düşünüyorum ki... Geçmişi, şu anı, geleceği... Hepsinde de, yaşadığım (ve yaşayacağım) o korkunç günlerimin içinde ailemin izi var ve ne yazık ki hep var olmaya devam edecek. Hapishanedeki
Salgın
Herkese hayırlı cumalar.
Yine bolca güneşli, umut vadeden güzel bir havanın olduğu muhteşem İzmir'imden selamlar. Malum salgın sebebiyle hepimiz çok kötü hissediyor, gün geçtikçe sabrımızın tükendiğini görüyoruz. Kime dokunsan bin ah işitmekten bir iki seviye yukarı çıkmış durumdayız. Etrafımızda hastalanan, maalesef ölen insanları duyup gördükçe
27 Mart 2024 Uluslararası Tiyatro Bildirisi
SANAT BARIŞTIR...
Yazan: Jon FOSSE, Norveç, oyun yazarı
Her insan benzersizdir ve yine de diğer herkese benzer. Elbette dış görünüşümüz başkalarından farklıdır, bu tabii ki iyidir, ancak içimizde, her birimizin sadece kendisine ait olan bir şey vardır -kişiye özgü olan. Bunu kişilerin özü ya da ruhu olarak adlandırabiliriz. Ya da kelimelerle hiç
Okuduğumuzu anlıyor muyuz? (DİKKAT! ÇOK UZUN)
Uzun zamandır 
Okumanın Tarihi kitabını okuyorum. Bu kitap, okumanın sadece metin okuma değil başka türlü okumaların da olduğunu anlatıyor. Ayrıca okuma eyleminin eskiden nasıl yapıldığından da bahsediyor. Peki bu başlığı yazmak nasıl aklıma geldi? Kitapla bunun ne alakası var diye sorabilirsiniz. 29 Ekim'den bu yana bazı tarih programları