“Ey kör! Aç gözünü de düşlerden uyan. Simurg’u göremesen de bari küçük bir serçeyi gör. Kaf Dağına varamasan bile hiç olmazsa evinden çıkıp kırlara açıl; böcekleri, kuşları, çiçekleri ve tepeleri seyret. Bırak dünyanın haritasını yapmayı! Daha hayattayken bir taşı bir taşın üstüne koy. Gülleri ve bülbülleri göremeyip gün boyu evinde oturan adam Dünyanın kendisini hiç görebilir mi?”
..
Uzun İhsan Efendi düşünde dayısının kendisine bir şeyler söylediğini işitti. Ona cevap vermek, kör olduğu için düşten başka bir şey göremediğini anlatmak istedi. Ama bir güç, konuşmasına engel oluyor, dili ağzında dönmüyordu. Fakat zihninden geçenler belliydi.
Puslu Kıtalar Atlası, İhsan Oktay Anar
Demek
Kırlangıç kuşları gibi
bir eş bir yuva
ve göç hazırlığından başka
birşey anlamazken
hayattan,
dünyanın çekirdeğindeki
ateşe taparcasına
durmadan savaşan insan,
aşk masallarıyla özür dilemiş
bir zamanlar tanrısından.
Sayfa 43 - Can yayınlarıKitabı okudu
Rainer Maria Rilke
Birinci Ağıt
Kim duyar, ses etsem, beni melekler katından? Onlardan biri beni ansızın bassa bile bağrına, yiterim onun daha güçlü varlığında ben. Güzellik güç dayandığımız Ürkü'nün başlangıcından özge nedir ki; ona bizim böylesine tapınmamız, sessizce hor görüp bizi yok etmediğinden. Her melek ürkünçtür. Kendimi tutar bu yüzden, yutkunurum.
Sevgi gücü
Bu yazımda özelde sevmek üzerine, genelde sevgi üzerine konuşmak istiyorum. Sevmenin gücünü ve gerekliliğini dilim döndüğünce sizlere, bizlere gösterişsiz anlatmak istiyorum. Doğal bir şekilde sevgi etrafında gidip geleceğim. Bendeki sevginin karşılığını, sevginin izdüşümünü, sevginin etkisini ortaya dökme uğraşında olacağım. Mevzu gereği yazı
Gönül yorgunluğu ne, biliyor musun? Gökte yıldızın kalmiyor. Gölgen bir yere sığmıyor. İçindeki şarkı içinde boğuluyor. Penceren sokağa bakmıyor. Bütün sevgi sözleri kalbinde cezaya dönüyor. Kirpiklerin hiçbir güzellikle halkalanmıyor. Baktığın bütün sular yeraltına çekiliyor. Sevmek korkusu ayrılıktan çok önce acı veriyor. Dünyanın bütün
Gönül yorgunluğu ne, biliyor musun? Gökte yıldızın kalmiyor. Gölgen bir yere sığmıyor. İçindeki şarkı içinde boğuluyor. Penceren sokağa bakmıyor. Bütün sevgi sözleri kalbinde cezaya dönüyor. Kirpiklerin hiçbir güzellikle halkalanmıyor. Baktığın bütün sular yeraltına çekiliyor. Sevmek korkusu ayrılıktan çok önce acı veriyor. Dünyanın bütün
Aslında biz, (Biz! Uzun süredir)
hep kargaların gelmesinş beklemekteyiz.
Kentin, çürümüş etlerini... özenle didikleyecekler...
Sonra, bembeyaz kemikler bırakıp
neşeli bir güneşin avuçlarına,
çok sesli kaos şarkılarıyla
kargalar, göçüp gidecekler
başka mezarlıklara doğru
giderek tutuşmaya başlayan gökyüzünün altında.
Deliksiz uyunur, ilk kez böyle gecelerde
Ve ilk iş sabah kahvaltıdan önce
bu kemiklerden beş delikli kavallar yapılır...
dansetmek için yamaçlarında yeni bir dünyanın.
Ve işte, o zmaan kırlangıçlar, puhu kuşları ve serçeler
kim bilir, belki de geri dönerler
Sayfa 50Kitabı okudu
🕊️
Az evvel okuduğum makaledeki şu hikmetli sözlere bakar mısınız?
Dünyanın en iyi düşünürlerinin çoğu, fikirleri kanatlı yaratıklarla eşitlemiştir. Antik Yunan filozofu Platon (d. 429 BCE), zihni, içinde bir dizi kuşun veya fikirlerin dolaştığı büyük bir kafese benzetmiştir. Bu kuşları ancak bir tünekte otururken yakalayabildiğimizi, ancak zamanlarının büyük bir kısmını tedirgin bir şekilde kafesin bir ucundan diğer ucuna koşarak geçirdiklerini ve geride sadece bulanık bir tüy bıraktıklarını ekledi. Aklımızdan büyük fikirler geçebilir ama Platon'un da bildiği gibi bu başka bir konudur, onları inmeye ikna edin.
Okurken Mendile İhtiyacınız Olacak...
𝐆𝐈𝐑𝐈𝐒
Bu eseri yazan ve Boşnak Müslümanlarının çektiği zulmü, okurken vücudumuzdaki tüyleri diken diken edecek bir esere imza atan 
Sinan Akyüz'e teşekkürlerimi sunarım. Kitabı okurken, elimden geldiğince ince bir titizlikle ve objektif bakış açısı ile okumaya çalıştım, incelememi bu titiz çalışmam ile gerçekleştirdim. Yeri geldiğinde duygularımın
Sonradan icat edilen bu günlerin kutsanmasına, küresel kapitalizmin pompalamasıyla onlara ayrı bir değer atfedilmesine hep soğuk bakmışımdır ama ben yine de sevgilisi olan ve bugünü önemseyen herkesin
14 Şubat Sevgililer Günü'nü kutlarım...
Yanınızdan yörenizden sevdikleriniz hiç eksilmesin. Her gün sevgi ve iyilik günü olsun. Sevelim