“İnsanın bu yaşa geldikten sonra bile gücünü ölçememesi, yeteneklerini tartamaması, zamanı öğrenmemesi, öğrenememesi, gülünecek bir şey değil mi? “ diye soruyor Bilge Karasu, Uzun sürmüş bir günün akşamı kitabında.
Ve devam ediyor:
Bu insanın en büyük üzüntüsü, başkalarının dertlerine, üzüntülerine ortak olmaktan, onların yardımına koşmaktan