İlk sayfalarından itibaren sizi dünyasına çeken ve her satırda kendine bağlayan bir kitaptı.
Okumaya başladığınızda sizi sıradan bir aşk hikayesinin ya da kurgunun beklemediğini anlıyorsunuz. Bu kurgunun ardında bir şeylerin farkına varmamızı isteyen güçlü düşünceler yatıyor.
Yazarın yarattığı dünya belki de hepimizin bir zamanlar hayallerinde kurduğu ve gerçek olamayacağını düşünerek içimizde derinlere gömdüğümüz o dünyaydı.
Kitabın en sevdiğim özelliği, kurgusunun temelinin gerçekte olan olaylara dayandırılmasıydı. Yazarın Ay'ın karanlık yüzünü, Göbeklitepe'yi ve tarihin diğer gizemlerini kullanarak oluşturduğu hikayeler çok sağlamdı.
Paranın hayatlarımızı yönettiği, nefretle başkalarının oyuncağı olarak kendimize ve çevremize zarar verişimiz ve bir çok günümüz sorunu olayların içinde verilerek bizi gerçeğe döndürmeye çalışan bir tokat etkisi yaratıyordu.
Değinmeyi unuttuğum bir diğer nokta bölüm sonu şarkıları. Her biri birbirinden güzel bu parçalar kitabın akışında ve duyguları hissetmemizde önemli bir role sahipti.
Daha çok insana ulaşmasını istediğim ve devam kitaplarını merakla bekleyeceğim bir eserdi.
Gittikçe yalnızlaşıyorsunuz insan kardeşlerim
Ne bir ortak sevinciniz kaldı sizi çoğaltacak
Ne bir içten dostunuz var acınızı alacak Unuttunuz nicedir paylaşmanın mutluluğunu;
Toprağı rüzgârı denizi göğü
O her zaman bir insanla anlamlı
Tükenmez bir hazine gibi kendini sunan doğayı
Unuttunuz, gömülüp günlük çıkarların
Ve ucuz korkuların kör
Hikâyelerle Öğreniyoruz..
Sevdiğim konularla dolu bir kitap daha bitti..Kenan 'ın ,Fadi 'nin veya başkalarının hikâyelerine veya kendi hikâyeme ağlamayı azaltalı biraz zaman geçti.. Eskisi kadar sulu gözlü değilim ama sonunda dayanamadım artık..Beni değişim, iyilik ve o insanlık duygusu ağlattı..Kitabı tavsiye ederim ,kendinizden bir şeyler bulabileceğinize
Sevgili Doğa; Vazgeç insanlardan.Onlar senden vaz'geçti çünkü...
Bitmeyen savaşın şimdi kim kazananı?
Korkmadın mı?
Verdiğin aldığından az niye?
Sana emanet olan bu dünyaya,doğaya,hayvanlara bu kadar kötü davranıyorken kendine insan mı diyorsun..
Politika,siyaset,para,güç bunlar mı seni insan kılan şeyler bunlar olmadan insan olamıyorsun değil mi çünkü sen insan olarak içindeki hayvani içgüdünü bunlarla dizginlemeye çalışıyorsun.Peki bu sömürdüğün doğa senden bunun hesabını sormaz mı?
Durdur bu dünyayı!!
Şimdiye kadar okuduklarımın arasında en iyi çevre romanıydı insanın ekosisteme nasıl düşmanca davrandığının yazıya aktarılmış haliydi.Bu taş toprak bize emanet ve biz hala işleri nasıl daha da çıkılmaz hale getirsek diye uğraşıyoruz.Hala haberlerde hayvanların öldürüldüğünü görüyoruz hala ormanların-ciğerlerimizin-yandığını görüyoruz hala para peşinde koşan varlıkların yerlere tükürdüğünü hala ve hala insan olamayışımızın kanıtlarını haberlerde izliyoruz peki ne mi yapıyoruz gerçekleri terk edince sanki bir şeyler değişecekmiş gibi arkamızı dönüp başkalarının ses çıkarmasını bekliyoruz..
Utanmazsın insanoğlu,çok utanmazsın!!!!
iran edebiyatında olan ve aynı zamanda çok meşhur masallardan birisi olan Küçük Kara Balık'ı nedense hep merak ediyordum. Beni kendisine çeken bir his vardı aslında zaten çocuk kitapları/masallar okumayı çok seviyorum. Kitapta bildiğini okuyan, cesur ve zeki balığın yolcuğunu ve maceralarını anlatıyor yazar. çok sevdim ben.Özellikle şu cümleyi:
“ Her an ölümle yüz yüze kalabilirim. Ama yaşayabildiğim sürece ölümü karşılamaya gitmem gerekmez. Bir gün ister istemez ölümle karşılaşacağım; bu önemli değil. Önemli olan benim yaşamamın veya ölümümün başkalarının yaşamını nasıl etkileyeceği....”
Merhaba herkese,
Kitabın birçoğunu Sabahattin Ali'ye gelen mektuplar oluşturuyor, bir kısmında da kendisinin eşine yazdığı mektuplar var ki bu mektupların hepsini Canım Aliye, Ruhum Filiz isimli kitapta da bulabilirsiniz.
Kitabı yarım bıraktım olarak işaretliyorum ama aslında okudum. Şöyle ki tüm mektuplara tek tek göz gezdirdim ancak hepsini okumadım. Çünkü resmi/samimi her türlü mektubu kitaba eklemişler. Sanki Sabahattin Ali'nin mektup sandığını açmışlar ve ne varsa basmışlar gibi. Bazıları hayatına ışık tutsa da bir kısmını bana okumak doğru ya da mantıklı gelmedi. Çünkü bunlar başkalarının Sabahattin Ali'ye yazdığı kişisel mektuplar ve o kişilerin hayatına bu kadar dahil olmak hem ilgimi çekmedi hem de doğru gelmedi.
Onun dışında Sabahattin Ali'nin hayatına ışık tuttuğu için kesinlikle önemli bir kitap. Ancak bana kalırsa elinize alıp teker teker tüm mektupları okuyacağınız türden bir eser değil.
Bu arada öğrencilerinin yazdığı bazı mektuplar beni duygulandırdı çünkü Sabahattin Ali'nin ne kadar iyi bir öğretmen olduğunu gösteriyordu.
Sabahattin Ali hayranlarına tavsiye ederim ama olmazsa olmaz bir kitap değil daha çok bir belge niteliğinde.
