… +754
Woolf’un aforizmaları farklı konulara odaklanıyor onlardan biri de şöyle; “Bizlerin giysileri değil de, giysilerin bizi giydiğini savunan görüşü destekleyecek çok şey var; kolumuzun veya göğsümüzün şeklini almalarını sağlıyor olabiliriz ancak onlar bizim yüreklerimize, beyinlerimize, ifade biçimlerimize canlarının istediği gibi şekil verirler.”
Kafayı yemişiz
Kendi kendimize gün içerisinde konuşurken fark ediyor musunuz, ne söylüyoruz ne yapıyoruz? "Kafam dolu" diyoruz mesela ama o anda "Dışarı çıkmam lazım, önce yemek yiyeyim, faturalar vardı ödenecek, alınması gerekenler, geçen ay da ben ödemiştim faturaları, kimse yardımcı olmuyor, neyse şu yemeği ısıtayım.." gibi kafamızda
Varoluşçu psikolojinin öncülerinden olan Erich Fromm, kitabında “sahip olmak” ve “olma” ya ilişkin bakış açıları ve yaşam biçimleri arasındaki farkları ve sonuç bölümümde de gelişmiş toplum düzeyine ilişkin çözümlemeleri açık ve net bir şekilde aktarmıştır. Yaşama dair önemli görüş ve düşüncelerini aktarırken de Karl Marx’tan Hegel’e, Aristo’dan
Yeni Kurallara İhtiyacımız Var :)
"En büyük mutluluk kişiliktir" cümlesiyle bitiyor kitap.
Yani mutluluğun ne malk mülk ne şan şöhret, temelde bireyselliğimize dayandığını iddia ediyor.
45 kuralımız var kitapta fakat genel çerçevesi birkaç öznel düşüncenin etrafında dönüyor.
Bunlardan birisi aslında mutluluk denen şeyin acıdan ne kadar uzak olduğumuz ile ilişkili olduğu. Yani mutlu olmak istiyorsak acı denen gerçekten olabildiğince kaçmalıyız diyor. Kuralların birkaçını kaderci bakış açısına dayandırıyor ve kaderciliğin teskin edici bir yanı vardır diyerek de ekliyor.
Geçmişe takılı kalmamak, isteklerde ve hayallerde aşırıya kaçmamak ihtiraslarımızı dizginlemek öfkemize hakim olmak kıskançlıktan kaçınmak, sağlığımızı teklikeye atmamak, ani durumlar karşısında büyük kedere veya büyük üzüntüye yer vermemek, başkalarının mutluluğunu istemek gibi aslında zaten fikir sahibi olduğumuz şeyler sıralanıyor..
Tabi ki de öznelliğin kol gezdiği kitabımızda mutluluk ölçütlerimizin kişiden kişiye değiştiğini biliyoruz.
Çoğunluğuna hak versek de yaşamının merkezine hep mutlu olmayı alan, dünyayı algılama biçimi , değerleri, yaşamdan beklentileri, ihtiyaçları ve bunun gibi bir çok dinamiği fazlasıyla değişen modern çağın insanları için yeni kurallar belirlememiz gerektiği aşikar :)
Kitap ince olunca bir solukta okuyacağımı düşünüyordum ama öyle olmadı beni biraz yordu :) Hatta çoğu yerde zihnimin dagıldığı doğrudur.
İyi okumalar..
144 syf.
10/10 puan verdi
·
Liked
çok güzel bir kitaptı.
biz okurken çok eğlendik demek isterdim ama özellikle Luis ve Elsa'nın aşkına zırıltı olup ağladım (kitapta zaten başkalarının aşkı yoktu).
çevirileri de genel olarak çok beğendim.
spoiler- (şiire de mi spoiler oluyormuş, bir yaşımıza daha girdik)
özellikle on üç senenin, Elsa'nın ölümünden şiiri yazdığı güne kadar geçen zamana bir atıf olduğunu anlayınca akan gözyaşlarımı Sokullu Mehmet Paşa görse üstüne cânım Sinan'a Drina Köprüsünü yaptırırdı.
velhâsılı, okuyun.
Burada yazarın okuyucuyu çağırdığı saygın yüksekliğe çıkabilmek için ulaşılması gereken mükemmeliyetçilikten bahsediyorum. Yazar, Budizm'de olduğu gibi çaba gerektirmeyen bir yol sunsa da sözleri çoğu zaman buna uymamaktadır. İnsan şunu merak edebilir: "Krishnamurti'nin öğrettiği şey herkes için mümkün müdür?"
Bize bu ikili
