Başkasının Acısı
"Ve bu dünyada başkasının acısından sonsuza kadar kaçabilmek mümkün değildi."
Sayfa 41Kitabı okudu
İlginç bir bakış açısı¿
Kendi yalanını söylemek, başkasının gerçeğini söylemekten çok daha iyidir. Kendi yalanını söylediğinde bir insansın sen, ama başkasının gerçeğini yinelediğinde yalnızca bir papağan...
Sayfa 236 - İletişim YayınlarıKitabı okudu
Hiç kimsenin acısı, başkasının eşiğiyle ölçülmez. Herkes başkasının uzağına dalmaya gönüllü, kıyısına yanaşmaya da teşnedir.
Sayfa 38 - Doğan KitapKitabı okudu
Bu arada, yarın eğer sabah erkenden yüzmeye gidersek bu tika basa kendinden iğrenmeyi tekrar yenebilirdim. Acaba böyle bir şeye alışılır mı diye merak ediyordum. Yoksa, keyifsizlik açığı çok artınca insan bunu, af ve lütuf dönemleri olan tek parça bir duygu halinde birleştirmenin bir yolunu bulur muydu? Yoksa bir başkasının, dün sabah neredeyse bir tecavüzcü duygusu vermiş varlığı, kendi cehennemimize karşı bir kalkan olarak, giderek daha gerekli hale mi gelirdi ve böylece, gün doğuncaya dek çektiğimiz işkenceye bizzat yol açmış kişi, bizi bu işkenceden kurtaracak kişi mi olurdu?
Sayfa 157Kitabı okudu
“Kendine saygı, kişinin kendine bakışı ve kendine yönelik yargısıdır. Fakat, bize bağlı olmaktan çok uzak olan bu bakış açısı başkalarının bakışına fazlasıyla bağlıdır. Eğer başkaları bize değer verir ve bizi severse, o zaman biz de kendimizi daha çok ve daha iyi severiz. Başkasının bakışı bize ‘değer verir’.”
Sayfa 147
Çoğu insan bir başkasının acısı karşısındaki sorumluluğa kendisini tümüyle kapatamaz…
