Baskıcı ortamda yetişen insanlar ve zaman...
Özellikle katı ve baskıcı bir ortamda yetişmiş insanlar için zaman, içinde bulunulan anın değerlendirileceği bir varoluş boyutu olmaktan farklı bir biçimde, tüketilmesi ve bitirilmesi gereken bir nesne gibi kullanır.
Sayfa 156 - MetisKitabı okudu
“Baskıcı, reddedici, aşırı koruyucu ya da aşırı hoşgörülü bir ortamda yetişen insanlar özerk bir varlık olmayı öğrenemezler.
Özerklik, özgürce seçim yapabilmeyi tanımlar ve varolan seçenekler arasından bir seçim yapabilmekten de öte bir anlam taşır, insanın zamanla olan ilişkisini de içerir, insanlar vardır bilirsiniz, bir eyleme geçmeyi son dakikaya erteler, sonra bir telaş yaşarlar.
Kimiyse zamanının denetimi kendi elinde değilmişçesine her yere geç kalır. Böylesi insanlar, tıpkı çocukken olduğu gibi, baskı ve tehditle güdülenir, zamanlarını özerk bir biçimde kullanamazlar. Üstlerinde bir baskı olmadıkça hareketsiz kalır, başka bir gücün kendilerini eyleme geçirmesini beklerler, içinde bulundukları durumu «üşenme» sözcüğüyle dile getiren bu insanlar, günlük yaşamlarını başkalarının kendilerine verdiği bir görev gibi sürdürürler.
Özerkliği öğrenememiş olmaları kendi sorumluluklarını üstlenebilmelerini engellediğinden, zaman kullanımını kendi dışlarındaki etmenlere bırakarak sürüklenir, üstelik bundan ötürü çevresel koşulları sorumlu tutarlar. Her yere geç kalma eğiliminde olan insanlar, bunun kendi sorumlulukları olduğunu görmezlikten gelerek, her defasında gecikmelerini haklı gösterecek bir neden bulurlar.”
Özerk olamayan insanlar
Baskıcı, reddedici, aşırı koruyucu ya da aşın hoşgörülü bir ortamda
yetişen insanlar özerk bir varlık olmayı öğrenemezler. Özerklik,
özgürce seçim yapabilmeyi tanımlar ve varolan seçenekler arasından
bir seçim yapabilmekten de öte bir anlam taşır, insanın zamanla olan
ilişkisini de içerir, insanlar vardır bilirsiniz, bir eyleme geçmeyi son
dakikaya erteler, sonra bir telaş yaşarlar. Kimiyse zamanının denetimi
kendi elinde değilmişçesine her yere geç kalır. Böylesi insanlar, tıpkı
çocukken olduğu gibi, baskı ve tehditle güdülenir, zamanlarını özerk
bir biçimde kullanamazlar. Üstlerinde bir baskı olmadıkça hareketsiz
kalır, başka bir gücün kendilerini eyleme geçirmesini beklerler, içinde
bulundukları durumu «üşenme» sözcüğüyle dile getiren bu insanlar,
günlük yaşamlarını başkalarının kendilerine verdiği bir görev gibi
sürdürürler. Özerkliği öğrenememiş olmaları kendi sorumluluklarını
üstlenebilmelerini engellediğinden, zaman kullanımını kendi
dışlarındaki etmenlere bırakarak sürüklenir, üstelik bundan ötürü
çevresel koşulları sorumlu tutarlar. Her yere geç kalma eğiliminde
olan insanlar, bunun kendi sorumlulukları olduğunu görmezlikten
gelerek, her defasında gecikmelerini haklı gösterecek bir neden
bulurlar.
Sayfa 157 - Metis Yayınları 18.Baskı
Baskıcı, reddedici, aşırı koruyucu ya da aşın hoşgörülü bir ortamda yetişen insanlar özerk bir varlık olmayı öğrenemezler. Özerklik, özgürce seçim yapabilmeyi tanımlar ve varolan seçenekler arasından bir seçim yapabilmekten de öte bir anlam taşır, insanın zamanla olan ilişkisini de içerir, insanlar vardır bilirsiniz, bir eyleme geçmeyi son dakikaya erteler, sonra bir telaş yaşarlar. Kimiyse zamanının denetimi kendi elinde değilmişçesine her yere geç kalır. Böylesi insanlar, tıpkı çocukken olduğu gibi, baskı ve tehditle güdülenir, zamanlarını özerk bir biçimde kullanamazlar. Üstlerinde bir baskı olmadıkça hareketsiz kalır, başka bir gücün kendilerini eyleme geçirmesini beklerler, içinde bulundukları durumu «üşenme» sözcüğüyle dile getiren bu insanlar, günlük yaşamlarını başkalarının kendilerine verdiği bir görev gibi sürdürürler. Özerkliği öğrenememiş olmaları kendi sorumluluklarını üstlenebilmelerini engellediğinden, zaman kullanımını kendi dışlarındaki etmenlere bırakarak sürüklenir, üstelik bundan ötürü çevresel koşulları sorumlu tutarlar. Her yere geç kalma eğiliminde olan insanlar, bunun kendi sorumlulukları olduğunu görmezlikten gelerek, her defasında gecikmelerini haklı gösterecek bir neden bulurlar.
Baskıcı, reddedici, aşırı koruyucu ya da aşın hoşgörülü bir ortamda yetişen insanlar özerk bir varlık olmayı öğrenemezler. Özerklik, özgürce seçim yapabilmeyi tanımlar ve varolan seçenekler arasından bir seçim yapabilmekten de öte bir anlam taşır, insanın zamanla olan ilişkisini de içerir, insanlar vardır bilirsiniz, bir eyleme geçmeyi son dakikaya erteler, sonra bir telaş yaşarlar. Kimiyse zamanının denetimi kendi elinde değilmişçesine her yere geç kalır. Böylesi insanlar, tıpkı çocukken olduğu gibi, baskı ve tehditle güdülenir, zamanlarını özerk bir biçimde kullanamazlar. Üstlerinde bir baskı olmadıkça hareketsiz kalır, başka bir gücün kendilerini eyleme geçirmesini beklerler, içinde bulundukları durumu «üşenme» sözcüğüyle dile getiren bu insanlar, günlük yaşamlarını başkalarının kendilerine verdiği bir görev gibi sürdürürler. Özerkliği öğrenememiş olmaları kendi sorumluluklarını üstlenebilmelerini engellediğinden, zaman kullanımını kendi dışlarındaki etmenlere bırakarak sürüklenir, üstelik bundan ötürü çevresel koşulları sorumlu tutarlar. Her yere geç kalma eğiliminde olan insanlar, bunun kendi sorumlulukları olduğunu görmezlikten gelerek, her defasında gecikmelerini haklı gösterecek bir neden bulurlar.
BASKICI, REDDEDİCİ, AŞIRI KORUYUCU YA DA AŞIRI HOŞGÖRÜLÜ BİR ORTAMDA YETİŞEN İNSANLAR ÖZERK BİR VARLIK OLMAYI ÖĞRENEMEZLER.
ÖZERKLİK, ÖZGÜRCE SEÇİM YAPABİLMEYİ TANIMLAR VE VAROLAN SEÇENEKLER ARASINDAN BİR SEÇİM YAPABİLMEKTEN DE ÖTE BİR ANLAM TAŞIR, İNSANIN ZAMANLA OLAN İLİŞKİSİNİ DE İÇERİR.
İnsanlar vardır bilirsiniz; bir eyleme geçmeyi son dakikaya erteler, sonra bir telaş yaşarlar. Kimiyse zamanının denetimi kendi elinde değilmişçesine her yere geç kalır.
Böylesi insanlar, tıpkı çocukken olduğu gibi, baskı ve tehditle güdülenir, zamanlarını özerk bir biçimde kullanamazlar. Üstlerinde bir baskı olmadıkça hareketsiz kalır, başka bir gücün kendilerini eyleme geçirmesini beklerler, içinde bulundukları durumu «ÜŞENME» sözcüğüyle dile getiren bu insanlar, günlük yaşamlarını başkalarının kendilerine verdiği bir görev gibi sürdürürler.
Özerkliği öğrenememiş olmaları kendi sorumluluklarını üstlenebilmelerini engellediğinden, zaman kullanımını kendi dışlarındaki etmenlere bırakarak sürüklenir, üstelik bundan ötürü çevresel koşulları sorumlu tutarlar. Her yere geç kalma eğiliminde olan insanlar, bunun kendi sorumlulukları olduğunu görmezlikten gelerek, her defasında gecikmelerini haklı gösterecek bir neden bulurlar.
Sayfa 156 - Metis Yayınları, 14. Basım, Aralık 2016Kitabı okudu