Bir Başkomser Nevzat romanını daha heyecanla okuyup bitirmenin mutluluğu ve aynı zamanda burukluğu içinde yazıyorum incelememi. (Uzun olacak ama konunun hassasiyeti nedeniyle bugün böyle olacak.) Bu kez diğer Ahmet Ümit romanlarından daha çok etkiledi beni Kırlangıç Çığlığı. Çünkü konu hepimizin, Türkiye'nin ve hatta dünyanın en çok konuştuğu
Kırlangıçlar neden çığlık atar, hiç merak etmiş miydiniz?
"Sevinç çığlıkları değil bunlar, acı dolu haykırışlar. Biliyorsun kırlangıçlar göçmen kuşlardır. Çok hızlı uçarlar. İşte o göç sırasında yüzlerce kuş fırtınaya yakalanıp ölürmüş. Göçü başarıyla tamamlayan kırlangıçlar, geldikleri ülkenin sıcak gökyüzünde uçarken, yollarda kaybettikleri arkadaşlarını anımsar acıyla, öfkeyle böyle çığlıklar
Ahmet Ümit'ten okuduğum ilk kitaptı. Ve çok samimi söyleyebilirim ki kalemine bayıldım. Ne kadar akıcı, sürükleyici, doğal, telaşsız yazılabilecekse o kadar yazmış. Okurken asla sıkılmıyorsunuz ve kitap boyunca da merakınız devam ediyor. En basitinden kitabın adı bile sizi bir aşk romanı okuyacağınızı düşündürürken bir bakıyorsunuz ki çeşitli
