Sanki kör olmuştu da kız gelince gözleri onu görmek için açılmıştı. Onu görmekle ilk kez dünyayı görüyordu. Görmenin başka türlüsü olamazdı. Her şeyin ve her davranışın bir anlamı vardı şimdi. Kız ona dokunmuş ve o dokunuşla yaşamın dilini öğretmişti ona. Hiçbir şey değişmemişti ama anlamları vardı artık.
Sayfa 127 - Elbette böyle bir mutluluk ile karşı karşıya gelmenin bir de riskli bir yanı vardır. Mutsuzluklar da eskisinden daha yoğun hissedilmeye başlanacaktır.Kitabı okudu
Ormanın içine, böyle sessiz ve düşüncelerden uzak, kızın düzenli adımlarını izleyerek yürümek…Bütün düşünce ve duygulardan arınmıştı.
Reklam
Buradaki sevinç yalnız olmaktan geliyordu.
Mekke’ye gelenler aynen O’nun yaptığı gibi öncelikle ihramdan çıkmalılar. Bunun için de ilk olarak umrenin tamamlanması gerekiyor. Toplu halde niyet ederek tavafa baslanıyor.Tavafa başlama yeri Hacerü'l-Esved’in önü.
Hep güvende olacak, hiç özgür olamayacaktı.
Yaşamını bağladığı ip çözülmüş, oyun bitmişti.
Reklam
Helal olsun;))
Kız ona dokunmuş ve bu dokunuşuyla yaşamın dilini öğrenmişti.
Sevgi,birini daha çok üzmek için söylenen süslü bir söz yalnızca.
_Yaşam, ufacık şeylerden, küçük mutluluklardan oluşuyor. Hiçbir şey büyük ve kutsal değil. O yüzden sözde büyük olan şeylere ilgi duyarsan yaşamı ıskalarsın. Yaşam bir bardak çayı yudumlamak, bir dostla sohbet etmek, sabah yürüyüşe çıkmaktır, ama illa belli bir yere doğru değil, amaçsız, son belirlemeden hareket etmektir. Böylece herhangi bir
TERKÎB-İ BEND'DEN
Bir katre içen çesme-i pürhûn-ı fenâdan Başın alamaz bir dahi bârân-ı belâdan Asûde olam dersen eğer gelme cihâna Meydâna düşen kurtulamaz seng-i kazâdan Sabit-kadem ol merkez-i me'mûn-ı rızâda Vâreste olup dâire-i havf u recādan
Reklam
“Başka birinin nasıl yapılacağını söylediği şeyleri yapmaktan nefret ederim. “
Sayfa 206Kitabı okudu
“İki insan her zaman bir şekilde sorumludur birbirinden. “
Sayfa 185Kitabı okudu
“Önemli olan, onu hep ileri iten, korku ve üzüntü duymamasını sağlayan şey aşkıydı. Korkamazdı. Ölüm aşkın gölgeli yüzlü kız kardeşiydi. “
Sayfa 172Kitabı okudu
“İkisi de bir şey söyleyemedi. Bu bir sondu. Sözcükler başlangıçlar içindi. “
Sayfa 162Kitabı okudu
Resim