Cioran'ın tabiki bir kitabı daha başucu kitaplarım arasına eklendi... Bu kitapla ilgili yirmi küsur inceleme yazıldığı için aslında ben farklı olarak ne yazabilirim, nereye değinebilirim pek bilmiyorum. Cioran benim hayatımda çok önemli bir yeri olan yazar, kendime en yakın bulduğum, düşünceleri beni benden kurtaran bir yazar. Bu kitabı da efsaneydi tabiki.
Bilirsiniz, bazı kitapları okuyup bir köşeye bırakamazsınız öylece, sürekli, ihtiyaç duydukça göz atasınız gelir. Cioran'ın düşünceleri benim için antidepresen özelliği taşıyor. Evet, kitabın adı Doğmuş Olmanın Sakıncası Üstüne... Kitabın adı, içeriğinin olumsuz düşüncelerden meydana geldiğini anlatıyor zaten. Ama bir atasözü vardır: Çivi çiviyi söker. Bazen kendinize gelmeniz için, birilerinin sizi sarsmasını, bir tokat falan atmasını istersiniz. Bu kitap da onu yapıyor, Cioran'ın diğer kitapları gibi.
Kitabın içeriği ile ilgili şunu söyleyebilirim, uzun kısa aforizmalardan oluşmaktadır. Aforizmalar birbirinden bağımsızdır. Okudukça Cioran'ın yeteneğine hayran olacaksınız çünkü öyle sert ve kesin bir cümleleri var ki. Bir durumu, duyguyu veya olayı açıklamak için bazen uzun konuşmanız gerekir ama tam olarak açıklayamadığınız anlar olur, Cioran bunu tek bir cümleyle ya da dört beş satırlık bir paragrafla hallediyor. Cioran'a başlama niyetiniz varsa bu kitaptan başlamanızı tavsiye edebilirim.
Yeterli bir inceleme olmadıysa eğer, üzgünüm. Daha önce yazılan incelemelere güvenip içimden geleni ve Cioran'a sevgimi anlatmak istedim, profilimde yer almasını istedim:) Şimdiden iyi okumalar ve iyi günler dilerimmm...