Bu belki onu tüketebilirdi; fakat bu kadar güzel bir şeyin içinde onunla beraber tükenmek mukadderse bundan ne diye kaçmalıydı?
Sen ve yağmur, başa dönemezsiniz.
İnsanın en ölümcül yarası içinde anbean büyüyen gitme hevesidir. Ölmekle gitmek aynı şey; ne ölenlerin ne de kalbindeki ıstırap verici ağrı dinmek bilmediği için uzaklara
Logos
Herakleitos her şeyden önce bir Logos'a inanıyordu. Kitabının ilk tümcesi, bütün olup bitenlerin seyrini belirlediğini söylediği bu Logos'un doğru oldugunu ya da ger- çekten var olduğunu agırbaşlı bir tonda ortaya koyar. Gigon'un da ileri sürdüğü gibi Logos'tan aynı anlamda söz eden diger fragmanların da kitabın giriş bölümüne
Sayfa 426Kitabı okudu
1. KISIM
BİRİNCİ BÖLÜM
I
Daha fazla sabredemeyerek, hayat yolunda attığım ilk adımları yazmak için oturdum; ama bunu yapmasam da olurdu. Yüz yaşıma kadar yaşasam, bunu yapmaya bir daha oturmam. Hiç sıkılmadan kendi hakkında yazabilmesi için, insanın utanmadan kendine âşık olması gerekir. Beni de diğerlerinden ayıran, kendimi bağışlayabileceğim tek
"Yenilenmek, yeniden bıraktığı yerden başlamak?" diye düşündüler.
-Çok mu zor? Buna hakkımız olmalı, değil mi?
-Bugünü hiç yaşanmamış say, ben gelmedim ve senin dünyanı altüst etmedim. Birlikte yaşamamız gereken, ancak birlikte yol alabileceğimiz bir gelecek düşünmüştük. Geri. de bıraktıklarımız, geçmişimiz, şimdi bize bir gelecek vaat etmiyor. Birlikteyiz işte, geçmişe dair imgelerimiz, anıla- rımız sadece hüzünlü, kırık dökük bir arka plandan başka bir şey sağlamıyor bize.
-Böylesi bir arka plan, atılmış köprüleri yeniden kur- maya yetmiyor mu?
-Hep anısı olmuyor mu? Ne zaman beraberliklerimiz- den bir şeyler üretmeye çalışsak, bir boşluk, bildiğimiz anlamlarla dolduramadığımız, tuhaf bir boşluk doğmu yor mu?
Adımını atınca sendeledi, tuhaf bir boşluğa düşecek gi- bi oldu, hep içine çeken... Tutunmalıydı, yoksa düşecekti. Odalarda hanımını aradı.Uyumuştu.Elini uzattı, hanımının boncuk boncuk terlemiş alnına dokundu.
Sayfa 91
_Edebini kaybeden kimse, kötülükten zevk alır.
_Düşünmek, ruhun kendi kendine konuşmasıdır.
_Adaletli olmak herkese eşit davranmak değildir, herkesin durumuna, konumuna göre davranmaktır.
_Arzular ve duygular arabayı çeken iki at, akılsa onları yönlendiren arabacı olmalıdır.
_Müziğin insanı götüreceği yer güzellik sevgisidir.
_Görünen değişiyor,
Sonsuz özledim seni. Bir zamanlar yenilmenin kabul edilmez bir duygu olduğunu sanırdım. Şimdi öylesine rahatım ki 'yenildim' derken. Belki de hayatı doğru algılamayı yeni yeni öğreniyorum. Yalnızlığın tek yararı bu oldu. Her geçen gün biraz daha hızlı akıyor zaman. Yetişemiyorum kendime. Gittikçe daralıyor odalar. Sokaklara vuruyorum kendimi.
Sayfa 70 - Yitik Ülke YayınlarıKitabı okudu
