Demek ki artık kendimiz olmaktan çıktığımız noktada taklit edilebilir olmaya başlıyoruz.
Yani jestlerimiz mekanik tekdüzelik sergilemeleri, dolayısıyla da bizim yaşayan, canlı karakterimize aykırı olmaları bakımından taklit edilebilir ancak.
Birini taklit etmek, şahsında aksetmesine izin verdiği otomatizm boyutunu öne çıkarmakla olur.
Ve bu, tanımı gereği kişiyi gülünç kılmak olduğundan taklidin güldürmesinde şaşılacak bir taraf yoktur.
Sayfa 25
Güne yeniliksiz başlıyoruz
Aynı kör aynasında küflü alışkanlıkların
…
Güne heyecansız başlıyoruz
Sayfa 18
Çağımız ister istemez içler acısı bir çağ olduğundan, onu acıklı görmekten kaçınıyoruz. Büyük yıkım gelip geçti, kalıntılar ortasındayız şimdi, küçücük yeni evler kurmaya, küçücük umutlar beslemeye başlıyoruz. Oldukça güç bir iş bu: geleceğe uzanan düz bir yol yok, ama engellerin çevresinde dönüp duruyoruz ya da üzerlerinden atlıyoruz. Yaşamamız gerek; yer gök yıkılmış olsa bile.
Sevgili 
Füruzan, seni tanımak için ölmen gerekmiyordu elbette ama sıra henüz gelmemişti diyelim. Duymamıştık adını Türk Edebiyatı derslerinde, ya da ben unutmuşum bilmiyorum. Servet-i Fünun’un ılık ikliminden sonra milli mücadelenin top tüfek seslerinin yankılandığı 20.yy Türk Edebiyatı ile barışamamıştım pek. Bir 
Adalet Ağaoğlu’u 
Ölmeye Yatmak’ı ile hatırlıyorum, o da üniversite sınavında yanlış cevapladığım için. Şimdi kayıp zamanı telafi etme zamanı. Kıtalar arası gümüş iplikler uzatıp, seni çağdaşın olan kadın yazarlara bağlama zamanı. Fransa’ya uzanıp 
Annie Ernaux, Danimarka’ya uzanıp 
Tove Ditlevsen, Afrika’ya uzanıp 
Jamaica Kincaid, İtalya’ya uzanıp 
Elena Ferrante ile seni aynı masaya oturtma zamanı. Bakalım benim Anadolu’mun kadın yazarı neler hissetmiş, kalbinde hangi okyanusun derinliğini taşımış.
Başlıyoruz 🚀
Parasız Yatılı
"İlk ön yargılı davranışımızda kaybetmeye başlıyoruz"
Sayfa 138 - Ephesus YayınlarıKitabı okudu
Ben de :)...
"Eğer bir yazar yazdıklarıyla beni silkelemiyorsa, bir yerlere alıp götürmüyorsa, bütün değerlerimi tekrar düşünmemi sağlamıyorsa, o sadece eğlence oluyor.
Tabii öyle kitaplar da olmalı ama bir edebiyat eserinde benim aradığım şey o. Çünkü okumak da bir eylem. Kendimizle yüzleşmeye başlıyoruz, yazar bize bir çimdik atmış oluyor. Ben öyle yazarları seviyorum."
Çok az insana acısız bir ölüm nasip oluyordu. Doğduğumuz andan itibaren ölmeye başlıyoruz, oysa yalnızca sürecin sonuna geldiğimizde öldüğümüzü hissediyoruz ve bu son bazen inanılmaz uzun bir zaman alıyor. Ölüm dediğimiz şey, yaşam boyu devam eden bir sürecin son parçasından başka bir şey değil.
Sayfa 41Kitabı okudu
