HOŞÇA KAL... İKİ GÖZÜM
Neler söylemek istedim sen giderken.
Sessiz çığlıklarım boğazımda düğümlendi,
Adım atmak istedim ,
koştuğumu sandım hatta.
Cümleler kurdum, anlattım sana derdimi.
Hatta yalvardım , haykırdım sandım …
Oysa sen giderken ben
ardından sadece, bakakaldım.
Öylece… donakaldım.İnanamadım …
Kirpiğimden süzülen damla…
Ve Ayrılığın adı ,HOŞCAKAL.
...
Sen gittikden sonra
hoş kalırım mı sandın.
Alırmıyım bir bardak demli çayın tadını
Perdeyi açınca içeri giren güneş,
ısıtırmı sandın.
Görürmüyüm sandın açan çiceği…
Bakarmıyım sandın batan güneşe…
Dilek tutarmıyım kayan yıldıza…
Koklarmıyım sandın yağmurun kokusunu,
Severmiyim sence baharları?
Ayrılığın adı ,hoşcakal…
...
Ben senden sonra yaşarmıyım sandın …
Peki o zaman sende HOŞCAKAL…
Batan güneş için ağlayın, yeniden doğduğunda ne yapacağınıza karar verin. (Dale Carnegie)
Günaydıınn☀️
Gerçek güzellik bizi asla doğrudan etkilemez. Ve batan güneş, bize birçok şey yitirttiği için güzeldir.
Antonin Artaud
dicle'nin serin yamaçlarında bir çilek idim ben. son taşkınlarda bedevîlerin bağlar ve bahçeleri harap olunca geç yeşermiş, şiddetli güneş ile erken kızarmıştım. bir gün kara kaşlı, kara gözlü bir arap kızı, nazik elleriyle koparıp koydu sepetine beni. dalım ve yaprağım benimle idi. umuyordum ki al dudaklarına dokunacaktım. hattâ tam da dudaklarına yaklaştırmışken... olmadı... olamadı... olamadım. eksik kaldım, yarım kaldım. adı leylâ idi, dudaklarından koparıp bir kazana attı beni hiç acımadan. hurma lifleri, çöl dikenleriyle beraber kaynadıkça kaynadı suyum; dağıldım, ezildim. yanıyordum ve henüz olgunlaşmamış bir hurma ile kol kanat olduk bu yangında birbirimize ama nafile!.. gül dudaklar umarken dikenler battı yüreğime. yanışım ateşten miydi, aşktan mı, anlayamadım. bir tekneye döktü güzeller güzeli sevgi dolu varlığımı, çiğnetti çocuklara. suyla yeşermiş, mehtapla rengimi bulmuştum; güneşte kurutulup candan ayrıldım. mermer ile merdane arasında lif lif karıştım kaderini paylaştığım hurmayla ve birbirimize sıkı sıkı sarılmayı öğrendik dikenlerle. rengim solarken canıma batan liflerin ve dikenlerin hesabını soramadım kimselerden.
Mülkün Allah'a ait olduğunu; her sabah sessizce doğup her akşam hüzünle batan Güneş'ten, her sonbahar sararıp her ilkbahar yeşeren yapraktan.. Kısacası, benim ruhum bile duymadan yaşanan realiteden anladım...
Impression Sun Rise 1872
Empresyonizmin en iddialı halkalarından Claude Monet, Jongkind ve Boudin gibi sanatçılardan etkilendi. Cesaretini toplayıp resim yapmaya başlaması, dış dünyayı keşfiyle başladı ve algıladığı dünyayı, empresyonizmin kurallarına uygun biçimde tuvaline taşıdı. Paris'te, henüz öğrenciyken tanıştığı Pissarro, Renoir ve Sisley ile sanatın temel kuralları konusunda fikir alışverişi yapma fırsatı buldu. Usta, fırça darbelerindeki yeteneği sayesinde birçok eser verdi ve 1874-1886 yılları arasında sekiz sergi açtı. Özellikle bir figürü, gün içindeki farklı saatlerde resmetmekle ünlendi. Ressam, ünlü tablosu 'Impression Sun Rise'da, gün doğumunda, Le Havre Limanı'nın görüntüsünü tuvaline taşır. Gecenin maviliğinde, gökyüzünden süzülerek batan portakal renkli güneş, dalgaların üzerinde iz bırakır. Sanatçı, izlenimsel bir havada çizdiği resimde, abartıdan uzak ve mistik objeler yerine, her gün bilinen haliyle limanı anlatır. Gerçeklik kalitesiyle resmedilmiş eserde, olmayan ya da görünmeyen hiçbir şey yoktur.
Batan güneş nasıl ki yaşananları alır götürür, doğan güneşte kucağında yeni umutlar getirir.
canım werther
Ah canım Werther’im! Kitap o kadar kısa ama o kadar da yoğundu ki halen etkisinden çıkamadım.
Sen ne güzel sevdin, ne güzel sevdiğinin her şeyine olağanüstü değer verdin. Onunla ilgili her şeyi o kadar güzel sahiplendin ki herkes böyle sevilmek ister. ❤️🩹
Ama hikâyenin başındaki umut ve neşe dolu adamın git gide solması, batan güneş gibi hazin bir hikayeydi benim için. İçindeki umut git gide soldu. Yaşama sevinci yerini karanlığa bıraktı.
Güneşin verdiği enerji gibi enerji dolarak yaptığı doğa yürüyüşlerini okurken ben de keyiflenirdim. Ama o güneş git gide solarak yerini umutsuz ve soğuk bir karanlığa bıraktı. 
Genç Werther'in Acıları 
Johann Wolfgang Von Goethe
"Batan güneş, her şey gibi senin de ömrün var der.
Ölmeden önce, defalarca öl."
İhsan Şenocak
Hepimiz toprağa karışacağız, Dallardan dökülen meyveler gibi. Ve zaman, mermeri kemiren ağız. Neden başkaları için yas tutmak... Talihine ağla ağlayacaksan.
Hayat bir su gibi akıp gidecek Korkuyla yumulan avuçlarından. Güneş doğar sevinirsin,
Sevinirsin güneş battı diye
Şaşkın!
Doğan güneş değil, acılar.
Batan güneş değil, hayatın.
Kar yağar, içine su serpilir.
Kanında aşk tomurcuklaşır her bahar.
Her yaz ümitle ürperir için.
Senden bir parçadır her geçen mevsim.
Düşünmezsin...
Mavi/SİZ
Sen farkında olmayabilirsin ama her pedalımda seninle bir anım var
az önce voleybol oynayan çocuklar basketbol oynamaya çalışan iki çocuk
salıncak
kaydırak bile
batan Güneş
karanlık
Camii..
Ama sen o kadar yoksun ki
maalesef
anılarım benim işte
bana ait.