Herakleitos #13
Zamanın imparatorluğuna bağımlı olmayan bir şeyi büyük bir ısrarla aradılar. Bu arayış, Parmenides'le başlar.
Herakleitos #12
Öncesizliği-sonrasızlığı gördüm geçen gece Büyük bir ışık çemberi gibi, saf ve sonsuz Her şey sakin, gece pırıl pırıl;
Ve altında toplanan Zaman
Kürelerin ittiği saatler, günler, yıllar Koca bir gölge gibi yürüyen;
Doluştu içine dünya
Bütün kervanıyla.
Herakleitos #11
"Aynı ırmağa iki kez giremezsiniz; çünkü yeni sular hep üstünüzden akıp gider."
Herakleitos #9
"Tanrı için bütün şeyler adil, iyi ve doğru dur; ama insanlar bazı şeyleri yanlış, bazı şey leri doğru bulur."
Herakleitos #8
"karşıtların nasıl uyuştuğunu bilmezler. Bu, yay ve lirinki gibi karşıt gerilimlerin uyumudur."
Herakleitos #7
"Bilmeliyiz ki, savaş her şeyin ortak yanıdır ve çatışma adalettir; bütün şeyler çatışmayla var olur ve yok olur."
Herakleitos #6
Herakleitos bir İonyalı olmasına rağmen, Miletosluların bilimsel geleneği içinde değildi.
Herakleitos #5
"Tanrılarla ve sözünü ettiğim bütün şeylerle ilgili kesin hakikati bilen kimse yoktur ve hiç olmayacaktır. Evet, bir kişi şans eseri son derece doğru bir şey söylese bile kendisi bildiğini bilmez; tahmin dışında bir şey yoktur."
Herakleitos #4
Zeki birisi bize açıkça saçma gibi görünen bir görüşü ifade ettiğinde, bir şekilde doğru olduğunu kanıtlamaya kalkışmamalı, nasıl olup da doğru göründüğünü anlamaya çalışmalıyız.
Herakleitos #3
Aralarında birkaçı sezmiş olmasına rağmen, bilimsel yöntem bir bütün olarak onların kafa yapısına yabancıdır ve son dört yüzyılın entelektüel ilerlemesini küçülterek onları yüceltme girişiminin, modern düşünce üzerinde engelleyici bir etkisi vardır.
Herkleitos #2
Doğrusu Yunanlar soyut düşünceye, kalıcı değeri daha fazla olduğu anlaşılan başka bir şey kattı: Matematiği ve tümdengelimli muhakeme sanatını keşfettiler.
Herakleitos #1
Evreni bu sistemlerin her birine göre kavrama yı öğrenmek imgesel bir zevktir ve dogmatiz min panzehiridir.
Birinci dereceden herhangi bir fonksiyon değerine “yüklem” verildiğinde, böyle bir değerin, bireye ilişkin fonksiyonun bütün olanaklı değerlerine sahip olması, o değerleri, yüklemleri olarak alması düşünülebilir.
Parmenides'e göre George Was hington yalnızca geçmişte var olmuş olmakla kalmamalı, adını hala anlamlı bir biçimde kul lanabildiğimiz için bir anlamda hala var olma lıdır. Bunun doğru görünmediği açıktır; ama argümanı nasıl halledeceğiz?