"Cihad ruhunu kaybeden kimseler esir olur. Cihad ruhu, insanlara evvelâ nefsiyle, sonra cemiyetteki İslâm dışı hallerle, hurafelerle, şeriat dışı ve batıl gelenek, görenek ve vurdumduymazlıklarla mücadele şuuru verir."
Allah razı olsun bir arkadaşımın bana hediye ettiği kitaplara bakınırken yedi kitap arasında gözüme çarpan ilk kitap. Ben simdi bu güzel kitabı nasıl anlatayım bilmiyorum, sözcükler kelimeler yeter mi bilemiyorum.
"Rabbim bana da cihad sonunda ŞAHADET nasib et."
( Amin, ecmain inşallah.)
Kitabı okurken kendime sorduğumda tek soru
Ve ne olursa olsun, kurtulduğun bir batıl inancın arkasından esef duymak ne korkakça bir harekettir-gerçek olmadığını iliklerinde hissettiğin bir şeye inanmayı istemek!!!
Yine de..
"İnsan türü hayal gücünün kapris ve korkularına teslim olmuş bir çocuk gibiydi, bilgisiz bakıcıların masallarıyla büyümüş, zorbaların kaba kuvvetine ve din adamlarının batıl inançlarına boyun eğmişti."
“...Düşmanınıza,ölüp de toprağa düşen asker olsun “etkisiz hale getirilen” terörist olsun, sivil olsun, o gencecik insanlara yakından bakın. Bir günlüğüne de olsa taraftarlığınızı,partizanlığınızı, ideolojilerinizi, ezberinizi, bildiğinizi sandığınız inancınızı ve görmenizi engelleyen her türlü batıl itikadınızı bir kenara bırakın ve yakından, iyice yakından bakmaya çalışın.Acınızı dindirmek için acı istemekten vazgeçin artık. İstediğiniz intikamın ve acının; acınızı katlayacağını ve kanserleştireceğini biliyorsunuz.O zaman yakından bakın, merhamet edin, insanlığınızın gereğini hatırlayın ve başı kestirecek değil,savaşı kesecek sözleri arayıp bulun Bulamazsanız sükût ediverin…”