Bütün bu yalnızlığın içinde mükemmel bir kayıtsızlık vardı, gecenin ve yeni günün kayıtsızlığı ama o tepelerin mahremiyeti, sessiz tesellisi, ölümü sıradanlaştırıyordu.
Oysa ben daha çok kendi halimde kalmak istiyorum. Odamdan, koltuğumdan kalkmadan deli gibi bir şeyler okumak, bir şeylerle uğraşmak, yağmurun sesini dinlemek ve bu kalp kırıklığının geçmesini beklemek. Buydu tek istediğim.