Yüksek bir anlam, gizemli bir görünüş, bilinmeyenin vakarı, sonsuzluk... bunların hiçbiri varlığın kendinde taşıdığı özellikler değil, Romantik öznenin ona yüklediği özelliklerdir. Yani aslında romantik özne romantikleştirmeye giriştiği varlığın büyüsünün geri gelmemek üzere bozulduğunu, onun kendinde bayağı, alışıldık, bilindik ve sonlu olduğunu baştan kabul eder. Bu varlığa gizemi ve yaşamı üfleyecek olan, öznenin kendisidir. Dolayısıyla, yaratıcı gücün varlık ya da doğa değil de özne olduğu bir düşünme tarzıdır Romantizm, bu haliyle de onun köküne kadar modern olduğu söylenebilir.