Diyanet Aile Dergisi bu ay penceresini engelliler haftası münasebetiyle “Engelsiz Yaşam” diyerek açmış. Hatice Ebrar Akbulut, asıl engelin irade zafiyetinde olduğunu
dile getirdi: “İşe yarar bir şeyler yapmaya gücümüz yettiği hâlde o güçten ve edimden
bizi alıkoyan her şey engelimizdir. Kendimizi gerçekleştirmek, hedeflerimize doğru yola koyulmak istediğimizde tıkandığımız yerde yürümeyi bırakıyorsak burada esas engel irademizdedir.” Aslıhan Turhan, dosya için “Hayata Engel Yok” yazısını kaleme almış. Mustafa Mehmetoğlu, Feth suresi 17. ayet-i kerimenin ışığında İslam dininin engellilere bakış açısını ele aldı.
Hadislerle Aile köşesinde Emine Erdoğan Marsak, “Anne Babanın Hayır Duası” yazısıyla
katkı sundu. Ali Necip Erdoğan, Varlık Aynası’nda bu ay kalemini “Şükür” kavramına çevirdi. Mehmet Kahraman, Kültür Sanat köşesinde “Baş Ucu Kitapları”nı yazdı. Sandık İçi’nde eskimeyen zamanlardan seslenen Ayşe Ünüvar, “Bayram Gelenekleri”ni anlattı.
Bu ay söyleşi Âmir Ateş’le musiki yolculuğu üzerine gerçekleştirmiş.
Diyanet Aile Dergisi - Sayı 41Diyanet Aile Dergisi · Diyanet İşleri Başkanlığı Yayınları · 20223 okunma
Hayata geldiğimiz günden beri, hayat bize küçük oyunlarını sergilemeye başlar. Bazen bizi usandırır bazen üzer bazen mutlu eder . Bazen dondurması alınmış küçük çocuk gibi üzer bazende bayram elbisesini giymek için bayram sabahını sabırsızca, heycanla bekleyen bir çocuğun sevincini yaşatır bizlere. Büyüdükçe bu küçük oyunlar yerini büyük oyunlara bırakır. Can yakar , parçalar, hayalleri yıkar. Dayanamaz oluruz, bitsin isteriz . Ama hayat üzerimizden ellerini çekmez, hep yanı başımızda biter.
Ya topluma ne demeli hayattan pek farksız değillerdir. Eleştirirler baskı yaparlar istekte bulunurlar. Aslında yaşayamadığı hayallerini bize dayatmaya çalışırlar, tecrübelerini anlatırlar . Ve dayanamaz bu acıya baskıya huzursuzluğa insan ruhu, insanı intihara kadar sürükler belkide.
Sevgili yazarımda toplumdan ve kendi iç dünyasından tecrübe ettikleriyle kaleme almış bu romanı. Sevgisine verdiği emeğin kararlılığı, toplumu ve insanı eleştirmesi, tekrarlanan hayat yapısını ele alarak , bunalmış, hayata dair heycanı kalmamış bir bireyin sevdiği insanı tekrar görme çabasıyla yeniden hayata bağlanmasını , sevginin gücünü, sade dil ve akıcı uslupla anlatmış romanında. Daha fazla ipucu vermek istemem . Okuyun belli mi olur belki iki mavinin arasında, aynı yıldızın altında belkide aynı yollarda, aynı duygularda buluşuruz. Belkide bir gün bizde mahallenin en güzel kızına veya oğluna aşık olur gerçek sevginin peşinden gitmek isteyerek tabularımızı yıkarız.
Sevgiyle kalın.
Yazarın ilk eseri olduğu için bir acemilik sezeceğimi düşünüyordum ancak şaşırtıcı derecede kalite kokan bir eser ile karşılaştım . Kitabı okurken yüzümün gülümsediğini farkettim . Bu bile hayattan beklentilerimizden birinin bu kitapta olduğunu gösteriyor .Hem de çok önemli bir beklenti .Gülümsemek .
Kitabın içeriği tamamıyla kurgu değil ,yaşanmış bir olay anlatılıyor. Dili; akıcı, sürükleyici ve kullandığı betimleme yerinde. Klasik eserleri ne kadar çok sevdiğimi bilirsiniz. Emanet isimli kitap da klasik tadında.
#Konusu
Mehmet Efendi ailesi ile birlikte Ağrı'nın köyünde Yaşar. Mustafa adında oğulları olur. Mustafa ne kadar el bebek gül bebek büyütülse de köyde yaşamak içine sinmez. Ailesinin karşısına geçer . Buralardan gitmek istediğini söyler ve gider. Babası ve annesi senelerce oğlunun yolunu gözler. Mustafa evlenir, Samet adında oğlu olur. Aradan seneler geçtikten sonra Mehmet Efendi oğlu ve torununun köye geleceklerinin haberini alınca düğün bayram eder . Köyün girişinde Mustafa kaza yapar. Mehmet Efendi acı haberi duyunca heyecanı ve sevinci kursağında kalır. Mustafa hayatını kaybeder. Yıllardır çektiği hasret acısına, evlat acısı eklenir. Kazada torunu kurtulur.
Mehmet Efendi oğlunun emanetine bakabilecek mi ?
Siz de kitabın sonraki kısmında olan dede ve torun hikayesini merak ediyorsanız bir şans verip okuyabilirsiniz.
Bayram hocanın geçmiş sohbetlerini severek dinleyen biri olarak kitabı da çok beğendim. Tam sohbetlerinde olduğu gibi yazmış olmaları çok güzel olmuş.
Konuşma tarzında bazen vurgulayarak aynı cümleyi birkaç kez tekrar ediyor. Ben Peygberimiz sallallahu aleyhi vesselamin vaazlar da hatta konuşmalarında da yaptığını fark etmiştim yaptığım okumalarda. Bu yüzden çok seviyorum tekrar ettiği cümleleri. Bu orijinalliği korumuş olmaları çok güzeldi.
Sohbeti zaten elhamdülillah akıyor, öyle yerlere geliyor ki Osmanlı padişahlarından da kıssalar da okuyorsun, Irak savaşında atılan bombaların marka kısmına Muhammed yazan ülkenin çirkin yüzüne dair gerçekleri de.
Severek, aşkla okuduğum bir eser oldu.
İmam Rabbani Kuddusesirruhu hazretleri bir engin deniz onun gibi olamayız ama onu sevenlerden oluruz insAllah. Elhamdülillah ki böyle kitaplar büyüklere duyulan sevginin artmasına vesile oluyor.
" Ya alim ol
ya talebe ol
ya alimi seven ol
ya da onu seveni seven ama 5. olma " demiş Peygberimiz sallahu aleyhi vessellem ilk dörtte varızdır inşAllah. okuyacaklara bol istifadeli okumalar diliyorum
Aniden çıkagelen komşunun getirdiği demlik çayın sıcaklığındaki öyküler...
Bu söz tam olarak bu eser için geçerli gerçekten. @kusuratyayinlari baskısından @seymacekici 'nin sımsıcak kaleminden Ya Bir Gün Kavanoz Kapakları Biterse? 🪶
Menekşe Hanım'ın dillere destan olan ve her sene zevkle yaptığı konservelere kapak arayışı ile başlıyor
Burada ilk defa bir kitap hakkında yorumumu yazacağım. Çünkü, biliyorum ki benim gibi bu çağın insanına ayak uydurmayıp gönlü eskiye hasret ile dolup taşan birileri var.
Kitapta çok yalın bir dil kullanılmış. Cümleler su gibi akıp gidiyor. Sayfaları çevirdikçe içine düşüyorsunuz anlatılan zamanın. Belki bir çoğumuzun yarım yamalak hatırladığı kesik kareleri, sadece bayram ziyaretlerinden arta kalan köy hatıralarını, o sade, dingin, huzurlu ortamı, köy hayatını hissettiriyor yazar. Kimi yerde anlatımı ile güldürüyor kimi yerde tek cümlelik hayat dersi bırakıyor satırlarında. Ben okurken çok keyif aldım. Bir çırpıda da bitirdim. Herkese tavsiye dostalara emir
