İçimdeki Arkadaş
"Yalnızdım. Yalnızdım ama muhayyel bir arkadaşım vardı karşımda. Bu muhayyel arkadaşı pek severim. Öyle ki bazan konuşurken dudaklarına dalar, öpüveresim gelir. Ellerini severim, gözünün rengini severim. İçime ondan durmadan yağmur gibi bir şeyler yağar. Hiçbir sözü gücüme gitmez. Hiç büyük laf etmez. Fazla konuşmaz, tükürmez, kaşınmaz, ideal arkadaştır. Kadın mıdır, erkek midir, zengin midir, fakir midir, okumuş yazmış mıdır, cahil midir, ihtiyar mıdır? Nasıl karar verirsem öyledir."
Sayfa 74 - Yapı Kredi Yayınları, 12. baskı: İstanbul, Ocak 2010Kitabı okudu
Kur’ân-ı Hakîmin bir harfi için bir sahife yazılsa, uzun olmuş denilmemeli. Çünkü kelâmullahtır...Bazan Kur’ân’ın bir harfi, bir hazine-i mâneviyenin anahtarı olur.
Araf Suresi 168. Ayet
Ve onları yeryüzünde birçok ümmetlere ayırdık. İçlerinde iyi olanları da vardı, olmayanları da. Onları biz, bazan nimetlerle, bazan da musibetlerle imtihana çektik. Sonunda belki hakka dönerler diye.
Sayfa 132 - Altınpost YayıncılıkKitabı okudu
İki ruhla yaşamaya dayanamadığım için teslim oluyorum. Sana olur mu bazan böyle: İki kişiyim ben, diye bazan düşünürüm.
İçinden içinden büyür insan bazan
Kök salar kendi derinlerine
Bazan ona ‘Seni seviyorum!’ demek için dayanılmaz bir istek duyar, ama yalnızca çakmağımla sigarasını yakabilirdim.
