“Ne istiyorsun daha! İşte benim yaşamım. İyi bir hırsızın oğluyum; ne yazık ki, Charlot55 babama kravat takmak56 zorunda kalmış. O zamanlar darağacı modası vardı daha iyi olurmuş. Altı yaşımdayken ne anam vardı, ne de babam; posta arabalarının pencerelerinden birkaç kuruş atılır diye yol kenarlarında, tozların içinde takla atardım; kış olduğunda
ikimizde yalnızca başarı için savaşmadık,dürüst olmak gerekirse bazen intikam aradım yapamadım çünkü vicdanım elvermedi...
acılarımızı sanata çevirmek için bir araya gelen bir ekiptik ama bir gün senin ağzını bıçak açmadı çünkü senin kasvetinle kaplanmıştı bütün oda,kötülüğünü istemedim hiç ciddiyim,
benimle içtiğini hatırlıyorum ilk içkini,
moruk
YAŞANANLAR VE BAKIŞ AÇISI
Realiteler, çoğu zaman insanoğlunun talep ve beklentilerine aykırı gelişir. İsteriz ve bekleriz ki işlerimiz her zaman yolunda gitsin, sağlıklı ve dinç kalabilelim, sevdiklerimizden hiç ayrılmayalım, huzur ve mutluluğumuz her daim devam etsin. Kısaca, dünyada cenneti yaşamayı arzularız. Ne var ki dünya zıtlıklar diyarıdır. İyi ile kötü, güzel ile