Kafka'dan öğrendim ki kurtuluş diye bir şey var ama bizim için değil; yani, kurtulmakla artık ilgilenmediğimiz an ancak kurtuluşa ereriz. Hani bazen olur ya, ne pahasına olursa olsun bir yere gitmek isteriz, sonra, yoldayken, yürürken ve yaşarken, o yer aklımızdan uçup gider. Biri bize vardığımızı haber verince de omuzlarımızı silkeriz, sanki meseleyle tamamen alakasızmışız gibi.