Bu arada anahtarı avucumun içinde sıkıyordum. Benim anahtarım! Bu demir parçasının benim için anlamı inanılmaz derecede büyüktü. Gerektiğinde bana güven verecekti.
İnsanın savaşa bu kadar çabuk alışması çok garipti. Yirmi dört saat sonra en basit kurallar çoktan benimsenmişti bile. Pencerelerden uzak durmak ve eğilmek..