Bu ilk yorumum doğrusu, son olur mu endişesiyle yazılan bir ilk yorum. Bu kitaba daha önce 2 kere başladım ama devam edemedim, sarmamıştı. Bu sefer kesinlikle başlayıp bitireceğim dedim ve kıskana kıskana okudum yani Oğuz Atay'ı. Kitapta Selim'i Turgut'un gözünden anlamaya çalışıyorsunuz. Bazen Selim'i kendi ağzından dinleme fırsatı da veriyor yazar. İnsanın yaşadıkları tabi ki bakış açısı farklılığı yaratır ama benim kişisel görüşüm şu yönde; hepimiz aslında birer Selim'iz. Sadece bunu hissediş dozlarımız ve görme şeklimiz farklı.
Bunun dışında yazar kitapta bazen o kadar güzel sosyolojik dokundurmalar yapıyor ki cidden hayranlık duydum. Gene hayranlık uyandıran bi konu da bazı hisleri,fikirleri somutlaştırarak sunuşu oldu.
Ama kabul ediyorum bazen çok hızlı ve sert girişler oluyor, durumlar ve hisler arasında.. Onları yazarla aynı hızda yakalamak biraz zaman alıyor ve bu okura "Ne oluyor ya?" dedirtebiliyor. Ama % 85'lik oranda muhteşem bi tat duyarak okudum diyebilirim. Biraz fazla kırdı beni kitap, çünkü fazla fazla yüzleştim kendimle ama başka türlü olsa ilk 3'üme girmesini sağlayamazdı. Kesinlikle okuyun, hissedin ve düşünün... Çünkü kitap okurken çok güzel düşündürüp hissettiriyor. İyi okumalar...
Kitabı, başlangıcından itibaren ele almamız gerek. Osmanlı için yazılan kitaplarda direkt olarak Padişah ve hikayelerine girişler yapılıyor ve bunu yapanların çoğunu da okurken insan ister istemez hani güzel bir başlangıç bekliyor. Bu kitap oan sahip. Güzel bir önsöz, hem Bizans, hem Osmanlı, hem Batılı hem de Günümüz tarihçileri kâle alınarak
