Gün geliyor, hiç tahmin etmediğim şeyler oluyor, hiç ummadığım hayaller gerçekleşiyor, asla geçmeyecek sandığın acılar geçiyor.
Zaman, çok tuhaf bir kavram. Yalnızca mevsimler değişmiyor, sadece meyveler olgunlaşmıyor ya da bir tek vakit geçmiyor. Zamanla duygular da değişiyor, insan da olgunlaşıyor, acılar geçiyor.
Fakat en güzeli sabretmek. Çünkü yalnızca bu şekilde biraz geriye çekilip her şeye etraflıca bakabiliyor insan. Çünkü öfkeyle, kızgınlıkla ya da kırgınlıkla kör oluyorsun. Sadece sakin bir ruhla düşünerek doğruları görebiliyorsun. Arada yeterince zaman geçtikten sonra çok daha iyi anlıyorsun her şeyi.
Bazı savaşları boşuna vermişsin, bazı durumlara boşuna katlanmışsın ve bazı insanları iyi ki kaybetmişsin. Yani üstesinden gelmiyosanız, zamana bırakın.
