Kalemin Bilgeliği
Evimin balkonu denize bakıyor; caddeye, dağlara, gün batımına. Evimin balkonunda sigaramı tüttürüyorum. Cebimde paket, yanında da bir kurşunkalem var. Sigara tüketilmekten oldukça memnun, kalem ise biraz keyifsiz…
İşte beklediğim an geldi: Kızıllık! Gün batıyor! Deniz, güneşin parlak gölgesiyle oynaşıyor. Arkama yaslanıp, ayaklarımı da şöyle
Delinin Aşk Mektubu - 1
Merhaba.
Sana diyebildiğim en yakın söz bu. Oda genelde kısık, durağan ve belki de biraz soğuk bir sesle. Ama ben o "Merhaba" yı çıkarmak için neler çekiyorum bir bilsen. Kaç sinir hücresine dert anlatıyorum, kaç karar milyonlarca olasılıktan “asla” seçiyor. İsyan eden uzuvlarıma, kalbimi tehdit ederek söz geçiriyorum.
- Gönlümde bir
güzel şeylerden söz etmek istiyorum.
ama galiba beceremiyorum.
karamsarım çoğu zaman, biliyorum.
biliyorum ama herkes kırgın, yüzüne baktığım insanlar üzgün.
ne çok oldu gözlerinin içi gülen birini görmeyeli..
burada da kırgınlıkla ilgili bir paylaşım olduğunda, beğenilere bakıyorum; normalden fazla. hepinizi üzmüşler.
düşünüyorum: burada kıranlara yer yok! kırılanlar burada.
satırlar üzerinden düşmemeye çalışarak yürüyen insanlar, mısraların titrek ışığında düş kuranlar burada.
kelimelerin kendini göstermeyen, sisli anlamlarında huzur arayanlar;
yağmur yağınca ıslanmanın güzelliğini hatırlayanlar burada.
kalbi kırık olanlar...
düşünüyorum: kırık olmasaydı o kalp alır mıydı içine ince şeyleri?
peki, ya gece olmasaydı neylemeliydi gündüzleri ?
şimdi yine gece, ne güzel gece. üstelik yağmur da yağıyor.??
diyorum ki: gündüz varsa gece, gece varsa gündüz de var.
olur ya bazen çölde bile çiçek açar.
gökyüzü gibi,
insan da hep ağlamaz ya
elbet güler.
Cemal Süreya özelinden yapılan şöyle bir tespit var: İnsan aşkı- belki de gerçek aşkı- hayatında bir kere yaşar. Diğerleri aşk değildir olamaz. Bunlar için yazılan şiirler de olsa olsa yalandır, sahtekarlıktır. Tabi tespitler buraya kadar uzamıyor, ben abarttım.
İlk önce çok özür dileyerek, eskiden yazdığım bir yazıyı eklemek istiyorum bu metne-
Bazen çok özlüyorum seni.
bazen boşver diyorum.
Alıştım galiba yokluğuna olmadığına.
Bildiğin gibi işte.
Yaşayıp gidiyorum
Neyse.
Yine yalan söylemeyi beceremiyorum değil mi.