Nietzsche bedenin ve yeryüzünün her şey, ruhunsa hiçbir şey olduğunu düşünüyor, ruh yetersizdir; dolayısıyla bedeni kaybettikten sonra ruha sahip olmak anlamsızdır. Beden kaybedilince, ruh da kaybedilmelidir.
Sayfa 141 - Alfa Yayınları
Biz var ya, biz sevemeyiz küçüğüm. Aşk, yanılsamaların en tensel olanıdır. Dinle: Sevmek, sahip olmaktır. Peki, sevdiğimiz zaman neye sahip oluruz? Bir bedene mi? Bedene sahip olmak için maddesini kendimize mal etmemiz, onu yememiz, içimize sindirmemiz gerekir. Olmayacak şey ama, tut ki oldu, bu bile geçicidir, çünkü bedenimiz de devinir, dönüşür, hem biz kendi bedenimize değil, sadece onun verdiği duyguya sahibizdir; ve ayrıca sevdiğimiz o bedeni bir kere ele geçirdik mi o bizzat biz olur, bir başkası olmaktan çıkar ve öteki varlığın yok olmasıyla aşk da biter.
Peki, ruh bizim midir? –Sessizce dinle beni. Hayır, değildir. Kendi ruhumuz bize ait değildir. Hem zaten, bir ruha nasıl sahip olabilirsin? Bir ruhla bir ruh arasında dipsiz bir kuyu vardır: birer ruh olmalarının kuyusu.
Öyleyse, sonuç olarak neye sahibiz? Bizi sevmeye iten ne? Güzellik mi? Sevince güzelliğe sahip olur muyuz? En vahşice, en baskıcı şekilde sahiplenerek, bir bedenin nesine el konabilir? Ne o bedene, ne ruhuna, hatta ne de güzelliğine. Zarif bir bedene sahip olmakla güzelliği saramazsın, sadece hücrelerden oluşan, yağlı bir bedeni kucaklayabilirsin; öpüşme bir ağzın güzelliğine değil, ölümlü mukozadan olma dudakların nemli etine değer; cinsel birleşme bile basit bir temas, samimi bir sürtünmedir, ama gerçek bir iç içe geçme, bir bedenle bir başkasının iç içe geçmesi bile değil. Öyleyse neye sahibiz, evet, nedir sahip olduğumuz?
"Ruha, bedene, zihine ve duygulara dokunma sanatı olan AŞK; layık olmaktır sahip olmak değildir. Sarılıp uyumayınca ben sana, hasta oluyorum, üşüyorum' dedi kadın, 'Ben de seni hissetmeyince bir tuhaf oluyorum, kendime yabancılaşıyorum dedi erkek. Çünkü AŞK, sevgiyi ve teni derinden hissetmektir, gönül yolunda BİR ve BİRLİKTE OLMA ARZUSU'dur..." CEM KEÇE
Kalbimi bıraktım buraya...
Biz var ya, biz sevemeyiz küçüğüm. Aşk,
yanılsamaların en tensel olanıdır. Dinle: Sevmek, sahip olmaktır. Peki, sevdiğimiz zaman neye sahip oluruz? Bir bedene mi? Bedene sahip olmak için maddesini kendimize mal etmemiz, onu yememiz, içimize sindirmemiz gerekir... Olmayacak şey ama, tut ki oldu, bu bile geçicidir, çünkü bedenimiz de devinir,
Sayfa 430Kitabı okudu
EDEBİYAT VE APTALLAR
Biraz dikenlesek mi?
Konu kaktüs değil, Edebiyat
Freud okurken iyice kavradım
Herkesin harcı olmadığını
Hele aptal ve gerizekalıların hiç olmadığını
Bir kitabı toplumda açıp evde kapatıyorsa bu göz boyamaktan öte, kendini aptallık ipiyle idam etmektir. Bir Edebiyat ruhu okuldan geçmez tabi onlar işin ehlileri biz çıraklardan