Laiklerin Silâhı İftiralardır
1-İslâm dini çağa uymaz. Zira binlerce sene üzerinden geçmiş çağa göre değişmeyen ükelere sahiptir. Çağdaş 21. asra, uçaklar, elektrikler, uzaylar ve atomlar medeniyetine nasıl olur da bedevi
Böylesine işlenmiş bir lisanı konuşan kişiye çöl adamı, bu lisana sahip topluma da bedevi denmesi haksızlıktı. Fesahat ve belâğatin çöle özgü bir nasip olduğunu düşünmüşümdür hep ve elbette bu nasibin asıl sahibini de. Nabiga'yı, Hassan b. Sâbit'i, Hansâ'yı, el-Aşâ'yı tanımak... Tasviri onların dizelerinde dinlemek...
bay hörgüç size ilk kez raslıyorum bu yörede
ben bedevi ordusunun barışsever bir eriyim
o dikenli çalıları kim koydu buralara
beni biraz bağışlayın karıncamı severim de
kum fırtınası napar ki üç gözüm kör
siz küçük çöl çapkınları girecek delik mi arıyorsunuz
önce terbiye edin serap denen oruspuyu
kaç yiğit öldürdü kuru memelerindeki zehirli sütten
nasılsa vardım kumdağının ardındaki o kabileye
iyiliksever şeyhim size bir sürprizim var
kırk karınızdan kırkıyla yatmak istiyorum bir gecede
bana şeyinizi ödünç verir misiniz
çöl çiçeği abbasla yattığından beri bir mutlulandı karıncam
bir güçlendi aşkolsun
ben hep derim bir yürek bulunmaz kolay kolay
bu taş oyuğun önüne nasıl geldim bilmiyorum
girdim bir mağaraya gördüm kırk haramiyi
yüreğimin çevresinde ayin yapıyordu kırk eşkiya
babam ceninden su vermiş kılıcıma
yüreğim diri ve haydut
bağışlar biraz eski bir çölden bir uzun yolculuğa
Çöl Hattı
birisi gelse,
birisi gelse,
beni olduğum gibi sevse.
evet, ben çölde her şeyi üç defa tekrar edenim.
unutabilirdim.
unutma imkanım olurdu.
unutabilirdim, unutma imkanım olurdu,
tekrar sevebilseydim.
ben dualarını bilmiyorum.
“ne biliyorsan yaz!” dediğini duydum,
ne biliyorsam işte yazıyorum.
yazdıklarımı saklayacak şeyler saklayan o bedevi:
sevgilim gel bul çölde beni,
sevgilim gel bul çölde beni,
ben seni bulamıyorum,
ben seni bulamıyorum,
bulamıyorum çölde seni.
birisi olduğum gibi sevsin beni.
Ahmet Güntan
Yazarı Ümit Özdağ sandım bir an
Sami ırkının ilk dinleri çok tanrıcılıktır. Aramlılar, Asurlular, Fenikeliler, Kenanlılar ve Yahudiler önce güneşe, aya, gezegenlere, yıldızlara, ışığa, ateşe, toprakta doğan devlere, tabiata, ormana ve hayvanlara taparlardı. Samiler Halep'ten Arap denizine, Mısırdan Basra körfezine kadar olan bölgede hemen hemen kızgın bulutsuz gökyüzü ile geniş kum ovası çölü, geceleri de gökyüzüne kraliçelik eden ayı tanıdılar. Samı ırkının izafi fakirliği bu yüzdendir. Asya'nın bu bölgesinde kurak çölden başka bir şey yoktur. Böyle toprağın böyle insanı olur. Bu kayalık ve kumluk ovalarda insanoğlu küçük, zayıf, kuru, öylesine kanatlardır ki; kafası da midesi kadar boştur. Bu tip ırk yani göçebe bedevi Arap, hiç düşünmez ve hiçbir şey bilmez, hayali de çöl kadar ıssızdır.
