Aşkının gizemli karanlığında,
Yalnızca yankılanan sessizlik var.
Gözlerim seni ararken,
Kalbim debelenen ruhlara kaçar çaresiz.
Dağların doruklarında dolaşırken,
Rüzgar, senin sesini getirir.
Özlem dolu şarkılar yükselir dudaklarımdan. Gökyüzüne uzanan sevda rüzgarıyla savrulur ruhum.
Gecenin sessizliğinde senin adın yankılanır, Gözlerimde bir umut var, içimde başka yarınlar, Seninle dolu geçmiş günler var.
Şimdiyse ruhumu sarmış hasretin.
Sensiz geçen her an,
Bir çığlık gibi yükselir kalbimden.
Sevgin, bir umut olur içimde.
Ama aynı zamanda bir hüzün kaynağı.
Bir gün döneceğini umarak,
Yıldızlara fısıldarım şiirlerimi.
Yıldızlar bile seni arar gökyüzünde.
Beklemek, yüreğimde derin izler bırakır.
Ve yalnızlık, sen gelene kadar bekler_
Hangi ideolojiden olursa olsun bazı insanların fikirleri sabitleşmiş ve değişmemektedir. Bu insanların doğru tercih yapabilmesini beklemek ne yazık ki mümkün değildir.
Sabit bakışları hâlâ üzerimdeydi. Elini uzatıp beni yataktan dışarı çıkardı. Beni hayvan gibi becerecekti. Tüm bedenim şar- kının sade ritmiyle sarsılıyordu. Jonas henüz bana dokunmamış olmasına rağmen daha şimdiden kıvranmaya başlanıştım.
Birlikte balkondaki ılık akşam gecesine çıktık. Yürürken
bana Ay ışığında ortaya çıkan kaslı kıçının güzel
Dönmeni beklemek
Sonuçta her adımım bir emek
En zoru bu mu
Mutluyken mutluluklar dilemek
Artık gelmeyeceğine inandım
İnandığına inanmamak zor aşkım
Anlıyorum, yoruldun hayli
Zaten beni de bir hayli zor aştın
Peh, nasıl bir masaldık
Dünyaya sığamazken nasıl da azaldık
Yüreğin zayıflamış yoksa arardın
Hem ne ara sarardık
Kilo mu verdin ne
Zayıflamış kalbinin kıvrımları
Kopmadım senden kopmam da
Beklemeyin kalbimi sıyırmamı