Çıkar çıkmaz kanattığın sivilcelerin gibi, yaralarının da kabuk bağlamasını bekleyemedin. Hep deştin, hep hesaplaştın, fazla sorguladın. Hiç gitmez sandıkların bu hayata veda ettiğinde çocuktun henüz.
Sayfa 177Kitabı okudu
Nazım Hikmet
Dostluğumuz otuz yıl bile sürmeyecekti. Ne de az, otuz yıl. 1950'de bizler, Türk halkı ve dünyanın dört bir yanındaki ozanlar seni hapisten kurtardığımız zaman, bir on dört temmuz günü, dosdoğru yaşamın içine daldın. Ama bu yıl, sabırsızlığından, temmuzu bekleyemedin...
Sayfa 80Kitabı okudu
"Mukaddes Vücud"a
Şair, kendi ruhunu bulandır.
Ben bunları, senin ruhunu bulduktan sonra yazdım.
Orada, yaratıcı bir şiiriyet dalgalanıyordu.
Bu şiiriyeti ben, destana geçirmek istiyordum fakat sen bekleyemedin, onu tarihe sokmaya başladın.
O hâlde, ben duruyorum, artık sen yürü!
Kapra YayıncılıkKitabı okudu
Çıkar çıkmaz kanattığın sivilcelerin gibi,yaralarının da kabuk bağlamasını bekleyemedin. Hep deştin, hep hesaplaştın, fazla sorguladın.
Sayfa 177Kitabı okudu
Bekleyemedin
bekleyemedin,
oysa ölürüm demiştin.
ölümü bekleyemedin,
beklemeliydin oysa
yoldaydım,
ölümü köşeye çekmiş,
hizaya getiriyordum
ve sana açmıştım kollarımı
ama sen ölemedin.
