Bir heves, kitaplar aldın. Çoğunun sonunu getiremedin. Sana zevk vermediler diye, sıkıldım diye. Sanki amaçları sana zevk vermekti. Öğrenmenin zevkini bekleyemedin.
Sayfa 95 - Kapı YayınlarıKitabı okudu
Nazım İçin(Nazım Hikmet'in ölümünden üç gün sonra yazılmış)
Dostluğumuz otuz yıl bile sür­meyecekti. Ne de az, otuz yıl. 1950'de bizler, Türk halkı ve dünyanın dört bir yanındaki ozanlar seni hapisten kurtardığımız zaman, bir on dört temmuz günü, dos­doğru yaşamın içine daldın. Ama bu yıl, sabırsızlı­ğından, temmuzu bekleyemedin... Demir parmaklık dışında onüç yıl, ya da ona yakın bir şey, kırksekizinden altmışbirine dek, güzel bir yaşam. Onüç yıl, hatırı sayılır bir şey. Hapishane dışında öldün, bu da bir şey. Ama öldün. Bu düşünceye alıştıracağız kendimizi. İnsan Manzaraları'nı sensiz kafamızda canlandırmaya ça­lışacağız... Senin deyişinle, manzarayı, şu uçsuz bucaksız hayat'ı ağacın biri olmadan tasarlamaya uğraşacağız...
Sayfa 80 - PayelKitabı okudu
Reklam
Bekleyemedin beni sevgilim, yüreğin dayanmadı buna...
Sonra mezarlığa gitti Bob... Ann Taylor'un mezar taşını buldu. "Ann Taylor; 1910-1936" yazıyordu taşta... İrkildi Bob... "Yirmi altısındayken ölmüş" diye geçirdi aklından, "Bak şu işe. Bayan Taylor... Ben senden üç yaş daha büyüğüm şimdi..."
Çok iyi hatırlıyorum bu anlatacağım olay 3 sene öncesiydi ve ben ayrımcılığın ne demek olduğunu, insanın nasıl bir varlık olduğunu, büyümenin gerçekten insanı küçülttüğünü net olarak 15 yaşında yeni öğrenmiştim... Her gün olduğu gibi bir öğle vakti yemekhane sırasındaydık 6-7 kız arkadaş grubu. (İçlerinden bir ben kapalıyım) sıramız geldiğinde
Mimozaları bekleyemedin mi? A ça cak lar—dı...
Sayfa 79
Geri16
66 öğeden 61 ile 66 arasındakiler gösteriliyor.