- Eskiden: Arkadaş olma kriteri aynı mahallede olma veya aynı okulda olmaydı.
+ Şimdi: Takipçilerinin sayısına göre.
- Eskiden: " Bu kız veya erkek bana bakmaz çok zengin " derdik. + Şimdi: " bu kız veya erkek bana cevap bile vermez " Bak kaç bin takipçisi var der olduk.
- Eskiden: Arkadaş yiyeceğini paylaşınca mutlu
" İnsan sabahtan akşama kadar bir şey olmasını bekler ve hiçbir şey olmaz. Bekleyip durur insan. Hiçbir şey olmaz. İnsan bekler, bekler, bekler, şakakları zonklayana dek düşünür, düşünür, düşünür,. Hiçbir şey olmaz. İnsan yalnız kalır. Yalnız... Yalnız... "
“Ebabil kuşu falan mısın?”
1. Tek bir kelime “Git!” demişti “Öl, yaşama, nefes alma!” Gibi duymuş, anımsamıştım, o kelimeyi. Hastane odasında iyileşmesini bekleyip, yemeklerini yedirdiğim, ilaçlarını dakikasına kadar geciktirmediğim bir adam diyordu bunu. Pencerenin kenarında durup, yoldan geçen arabalara bakıyordu. Aslında beni görmemek için dönmüştü sırtını – her zaman
İnsan sabahtan akşama kadar bir şey olmasını bekler ve hiçbir şey olmaz. Bekleyip durur insan. Hiçbir şey olmaz. İnsan bekler, bekler, bekler, şakakları zonklayana dek düşünür, düşünür, düşünür,. Hiçbir şey olmaz. İnsan yalnız kalır..
Bir İnsanı Unutmak Zorunda Kaldın mı Hiç?
Hiç bir insani unutmak,
bir insandan vazgeçmek,
bir insani hayatindan sonsuza kadar çikartmak zorunda
kaldin mi hiç?
Daima ufak bir olayın bile her şeyi kökünden değiştirmesini bekleyip durmuşumdur.
Sayfa 74 - İş Bankası YayınlarıKitabı okudu
İnsan sabahtan akşama kadar bir şey olmasını bekler ve hiçbir şey olmaz. Bekleyip durur insan. Hiçbir şey olmaz. İnsan bekler, bekler, bekler, şakakları zonklayana dek düşünür, düşünür, düşünür. Hiçbir şey olmaz. İnsan yalnız kalır. Yalnız. Yalnız.
Ağlayarak yazdım...
Nasıl anlatsam, nerden başlasam bilmiyorum.
Ben araba sürmekten korkan biriydim, hevesli de değildim dolayısı ile sürmeyi de düşünmüyordum.
Çok sevdiğim biri vardı birbirimizi çok seviyorduk.
Her fırsatta dile getiriyordu ehliyeti almanı istiyorum diye ve zaman geçti... ben o istiyordu diye ehliyet kursuna yazılmıştım ve sonra ne oldu biliyor musunuz? Bir sabah uyandığımda onu askerde bekleyip gelmesini bekliyorken ve daha ayrılmamışken, dört yılımı verdiğim adamın, bir ortak tanıdığımızın bana sözlenmiş fotoğrafını yollamasıyla şok geçirdim ve bana bir şey söylemedi ve sonra evlendi sonrası mı? Ehliyeti kazandım, elime bugün geçti ama onun haberi bile yok. Neden mi yazdım bu yazıyı?: 1.İsteyince her şeyi başarabilirsiniz. 2. Gerçekten severseniz onun için her şeyi yaparsınız.
3. Yoruldum artık senin yaşın daha kaç ki !? Yazar oldun ne yaşadın da bu yazıları yazabiliyorsun, görünüşün çok güzel! Yıpranmış gibi durmuyorsun diyenlerle çok karşılaştım! Daha 10 yaşındayken şarkı sözü yazardım, yeteneğim vardı ama beni yazar olmaya yaşanmışlıklar itti. Bu anlattığım yazı çektiğim acıların binde biri bile değil. Hep derim benim yaşadıklarımı bir film gibi izleseydiniz bu kadar güçlü durduğum için gelip beni tebrik ederdiniz. Diyeceklerim bu kadar.