Sadece tanrılar unutmaya muktedirler: eskiler uzaklaşmak
için, yeniler geri dönebilmek için.
Orası neresi??
*Benden ayrılmak mı istiyorsunuz? Fakat ne yaparsınız? Nereye gidersiniz? Benden ayrı olmadığınız yer neresi?
Sayfa 27 - MonoKLKitabı okudu
Nasıl güzel pasajsın sen böyle ya…
Kadın, adamın yaptıklarına ve söylediklerine hiç kimsenin göstermediği kadar ihtimam gösterirken, adamı yok sayıyor.
Adama öyle görünüyor ki, kadın kendi varlığından ne kadar şüphe ediyorsa o kadar da inanıyor. Belki de kadın şüphe etmiyor, inanmıyor.
Kadın tüm inancını, inanmadığı bu şeye vermişti…
Sayfa 44 - MONOKL ANLATI
Bekleyiş teselli etmez.
Bekleyenlerin teselli edilecek hiç bir şeyleri yoktur…
Sayfa 41 - MONOKL ANLATI
Esaslı …
Kadın beklemiyordu, adam beklemiyordu. Yine de aralarında bekleyiş mevcuttu.
Sayfa 38 - MONOKL ANLATI
Her ikisi de dilde fakirliğin peşindeydiler…
Sayfa 19 - MONOKL ANLATI
Bende birisi kendisi ile sohbet ediyor.
"Ne kadar unutabilirsen unut, unutuşun sınırlarını bulamayacaksın."
Yeniden, yeniden, yürüyerek ve her daim yerleşik olarak, bir başka ülke, başka şehirler, başka yollar, aynı diyar.
Sayfa 15Kitabı okudu
Her defasında, hiç konuşmadan yeniden burada olmak isteyen hep bu eski söz.
Sayfa 15Kitabı okudu
Sanki kadına boşluğun içinden dokunmuş, onu bir an için görmüştü. Ne zaman? Az önce. Onun kim olduğunu görmüştü.
Sayfa 13Kitabı okudu
Kat edilecek olanı değil de kendisine uzanmış bu eli düşünüyordu. Hata, hiç kuşkusuz buradaydı.
Sayfa 13Kitabı okudu
Sözler havada uçuşmaya devam ediyordu. Fakat ya daha sonra?
Sayfa 13Kitabı okudu