Bakale
Benim babaannemdi, ama bütün köyün, annemgilin ve dedemin dediği gibi Bakele derdim ben de ona. Dedeme ise dede. Dedem, babamın anneme davrandığından daha iyi davranırdı Bakele’ye.
“Sen yorulma, ineği ben sağarım.” Gider sağardı.
“Su vereyim mi Bakele?” Verirdi.
Bazı geceler çok soğuk olurdu yayla, “Dur Bakele…” derdi Bakele’nin
“Bekleyiş unutuş, sızının sessiz bir tartışması gibi.
Beklemek ve unutmak iç içe ama birlikte değil.”
Bekleyiş ve unutuluş :
.
Bekleyiş teselli etmez.
Bekleyenlerin teselli edilecek hiçbir şeyleri yoktur !..
.
✍️
Bekleyiş Unutuş
Tutkunun zamanı çoktan geçti
Yavaş yavaş sızıyorum belleklerden
Unutuşu yine size bekleyişi kendime armağan ediyorum...
