Münacat
birden hatırladık seninle buluşamadığımız günleri
gel ey büyük bakış yüce suskunluk gel artık beri
kentleri ve kasabaları ve köyleri çevirdik senin adına
kapıları tutmaktan artık herkesin nasır oldu elleri
olsun daha da tutarız sen varsan düşüncemizde ama gel
tutarız karaları ve denizleri ve yaşayan yürekleri
kendin karşı koydun
Sayfa 245 - YKY
Gabriel Marcel alıntısı.
Umut eden kişi, sadece “ben umuyorum” dememektedir, aynı zamanda “sende umudum var”, “bizim için umut duyuyorum” demektedir, çünkü umut etmek, daima kişisel bir gerçekliğe, “sen” olabilecek bir varlığa güvenmektir.
Sayfa 110
Bir avuç toprağın kenarında
Kendimden uzak bir yerde
tek başıma oturmuşum
tüm esintiler toprak oldu.
Ve Parmaklarımın arasından kayarak yere düştü.
Bir Hiçe Benziyorsun!
toprağın soğukluğuna bırak yüzünü.
Kendi yüksekliğimi kaybetmişim.
Korkuyorum,bir sonraki andan ve duygularıma açılan bu pencereden.
Elimin unutkanlığına bir yaprak düştü:
Küçük bir masal olsun bizimki dedim bi keresinde hatirlar mısın acaba?? Olanlar olmuş, isimler öğrenilmiştir ve artık tanışılmıştır. Hatta öyle ki çok tatlı bir bahaneyle (ki bu bahaneye de yine bir tesadüf bulaşmıştır hiç süphesiz) telefon numaraları dahi alınmıştır. Hızlı diyenler çıkabilir belki ama aylardır süregelen bir bekleyiş vardır ortada oyüzden normal karşılanabilir. Yine aynı saf ve temiz duygularla akşam mesajlaşılmaya başlanmış ve ertesi gün kahve içmek için sözleşilmiştir bile. Yatılmış, kalkılmış o ertesi gün gelmiştir. Kahveler eşliğinde edilen sohbetin tadı damaklarda, çok dürüstçe kurulan cümlelerin tınısı kulaklar da kalmış, kalpler pırpır ederek uzaklaşılmıştır. Yapılan konuşmalar tekrar tekrar canlanmıştır hafızalarda gece boyu. Sarfedilen dürüstçe sözler tenleri delip geçmiş taa kalplere ulaşmıştır bile. Çok açık yüreklilikle bütün gerçekler ortaya dökülmüş, büyük bir risk olsa da karşıdakine seçme şansı tanınmıştır. İşte asıl bu dürüstlük kazandırmıştır belkide ve bu sayede sıcacık kahveler eşliğinde aşkın ilk ateşi düşmüştür kalplere. Ve kadın o an hiç belli etmeden bir dilek tutmuştur. " Avuçlarımda tuttuğum bu sıcak kahve gibi ellerim hep ellerinde kalsın ve kalbim her saniye onun aşkıyla atsın. " Kadının dileği tanrı tarafından duyulmuş ve çok geçmeden bu ikili bir bütün, sen ve ben yerine biz olmuşlardır. Eller ve dudaklar birbirine kavuşurken kalpler çoktan birbirlerine kavuşmuştur bile. Hoşgeldin..