Öyledir.Bazı hikâyelere asıl anlamlarını sonradan,bir büyük trajedinin ardından,biz yükleriz.Bizim yüklediğimiz anlamla hikâye haline gelir mesele.Yoksa dümdüz hayattır aslında.
Yüzünde hakiki bir acının tüm kıvrımlarını taşıyan bir adamın öyküsü elmastan,yakuttan değerliydi çünkü gözümde. Acısını kendisine fiyaka haline getirmeyen, çünkü fiyaka nedir asla bilmeyen adamlardı onlar.