Olduğu gibi davranmıştı yalnızca, kendi gibi, her zamanki gibi, kimseyi bir şeye inandırmaya, ikna etmeye çalışmadan. Hayatta da böyleydi. Fazladan gayret göstermeye hiç inanmazdı. Yaşamın akışını hiç zorlamazdı. Her şeyi zamanın akışına bırakmakta kendiliğinden kazanılmış bir ustalığa sahipti. Belki de bu yüzden kazanmıştı güvenlerini. Yaşamda birçok şeyi, belki de bu yüzden yitirdiği gibi...
"Yaşamımızdaki dışsal olayların tümü rastlantıdır. Bana her zaman böyle olmuştur. Bu, kaderin bir marifeti. Yalnız içimdekilerin bir niteliği ve kalıcı bir değeri oldu. Sonuçta dışsal olayların tümü silikleşti. Belki de zaten dış olaylar o kadar da önemli değillerdi ya da içsel gelişmemin aşamalarıyla örtüştükleri oranda önemliydiler..."
Sayfa 36
"Özgürlük belki de sevgiliye köle olmaktır..!"
Sayfa 130Kitabı okuyor
(yalan)
kendine ait bir yalan, başkalarına ait gerçekleri tekrarlamaktan belki de daha iyidir. Birincisinde sen bir insansın, ikincisinde ise bir papağan!
Sayfa 249Kitabı okuyor
25.04.2024
Elveda deme sırası bende. Hazırım. Seni kaybetmek belki de yaşadığım en zor sınav. Normalde seni bulmaya gelirdim, seni dinlemek için beklerdim, senden biraz güç alırdım. Ama şimdi ilerlememe yardım edecek sadece hatıraların var. Kimse senin yerini dolduramayacak gibi cümleler kurmayacağım, yokluğun benim için yokluk. Ne kadar sevsem de seni sevdiğim gibi unuturum da. Yaşanılan her şeyin her şeye rağmen ne kadar güzel olduğunun bir simgesi. Bu yüzden, bu derin yarayı besleyeceğim seni özleyeceğim, hatta şimdiden özledim. Senden uzak hayat anlamını yitiriyor bana boş ve adaletsiz geliyor ama topallayarak da olsa kalbimi iyileştirip yaşamaya devam edeceğim. Çünkü her şeye rağmen, üflediğin kıvılcım bende parlamaya devam ediyor.
Dün yoktun, bu sabah geldin, akşamına gidiyorsun ve benim hala yarınlarım var.
Elveda güzel sevdiğim insan...
Uyku bekliyorum ve yazık ki o geri gelmiyor gözlerime keder ve tasa içinde diyorum ki hiç gelmeyecek belki de
Aynı ay içerisinde radyonun sesi, dergilerdeki reklamlar, şarkılardaki cızırtı, ülkenin ölüm sessizliği gibi öyle tuhaf şeylere üzüntü duymaya başladım ki -bir insanın yumuşaklığını hakir görüyor. hemen akabinde (belki de gizliden gizliye) katılığına tersleniyordum-
Sayfa 16Kitabı okuyor
Belki de bizden utandıkları için hep boynu bükük bekliyordur sokak lambaları.
"şehirler arası yolculukta tahmin edilmesi mutlak olmayan bi konumda camdan dışarıyı seyir halindeyken ıssız evlerin renklerine dalarsın hani, meskun, bir yaşam belirtisi vardır.
kimler yaşıyor ne hayatlar var bilmeden, gerçi bilmemiz de gerekmiyor.
bir boşluk hissi içinde tuhaf duygular yaşatır bu.
yalnızlık da biraz buna benziyor, neresinden keyif alıyoruz bilmiyorum..belki de garip bir alışkanlık benimkisi.
çözülemeyecek ne var ki hayatta ölüm gerçeği dışında.
nikotin eksikliği gibi tanımı bende.."
Âşık olunca kanatlarından mavi güneşler doğardı.
Ben doğmamıştım daha hatırla.
Bir teleğini senin için saklamıştım
Bak, işte burada.
Susan kadınlar vardı
Ben susamamıştım
Ama herkes içmişti.
Belki de sen yoktun orada.
Sayfa 72Kitabı okudu
Uykusuz Geceler (Yazdıklarımdan)
Gece sessiz, yıldızlar parlak,
Uykusuz gözlerde arar huzuru bakışlar.
Ay ışığı düşer yavaşça odanın bir köşesine,
Gecenin koynunda, düşlerin peşine.
Saatler tıkır tıkır, zaman akıp gider,
Uykusuz ruhlar, düşüncelerle dolup taşar.
Bir yandan yorgunluk, bir öte yandan huzursuzluk,
Gecenin kollarında, arar gözler uykuyu bir umut.
Yastığa düşen her düşünce, bir yıldız kayar gökyüzünde,
Her biri bir dilek, bir umut, belki de bir özlemde.
Gecenin sükuneti, kalbin ritmini dinlercesine,
Uykusuz beden, sabahın aydınlığını beklercesine.
Ve nihayet, ilk ışıklar süzülür perdeden,
Uykusuz gecenin ardından, yeni bir gün merhaba derken.
Gözler yavaşça kapanır, rüyalar başlar yeniden,
Uykusuz geceler son bulur, huzurla dolanırken içten.
Ölürüz belki ikimiz de ucuz bir aşk romanının sonunda.
Sayfa 69Kitabı okudu
Nerden başlasam bilemem hiç
Gözlerinde yaşları kurutup gel
Her şeyi anlayamam sen arasından seç
Bu kadar dermanı sen içinde ederken dert
Her kabahate ceza olarak küs derim
Ama sadeliğe renk katacak süs benim
Farkındayım tekrar eden seçmece sözlerin
Bunları dedirten belki de son günlerim
Şimdi dar ağacım o güzel örgülerin
Sen ol her derde derman zaten ben gülerim
Çaldım sana cennettin bahçesindeki son gülleri
Allah verirken cezasını sensiz geçen dünlerin