Selam, en yakın arkadaşları kitaplar olan dostlarım!
Bütün dostlarıma; hayatta en büyük dilek kabul edeceğim temennimi sunarak incelememe başlayacağım: Bütün hazine ruhlu viranelere, kitaplarla örülü bir dünya dilerim. Bu dilekten ötesi de zaten eğer varsa cenneti sunmaktır ki ona gücüm yetmez, zamanında Martin Luther King denedi ve o da başarılı
Kendi varlığına karışarak yok olmak en akıllıca yöntemdi.
Belki de bu yüzden delirmişti; kendini kendine gömebilmesi için delirmesi, delirmesi için de herkesten akıllı davranması gerekmişti.
Gözlerini kırparken kapattığı her anı görmek için yanında sürekli bir kamera taşıması gerektiğini düşünüyordu. Ama ya dün, ya dünden önce? Doğumundan beri gözlerini kırpıyordu, Kim bilir, kapalı gözleri neleri kaçırmıştı? Kim bilin neleri görmemişti? Belki de bu yüzden delirmişti. Her şeyi görmediği için. Gözlerini kırptığı için...
Gözlerini kırparken kapattığı her anı görmek için yanında sürekli bir kamera taşıması gerektiğini düşünüyordu.
Ama ya dün, ya dünden önce? Doğumundan beri gözlerini kırpıyordu,
Kim bilir, kapalı gözleri neleri kaçırmıştı? Kim bilin neleri görmemişti? Belki de bu yüzden delirmişti. Her şeyi görmediği için. Gözlerini kırptığı için...
(Kitap hakkında ufak tefek bilgiler içerebilir! Bence önemli olan zaten o bilgiler değil, ama yine de siz bilirsiniz.)
Okuduğum kitaplar hakkında inceleme yazıp paylaşmak için kendimi daha çok geliştirmem gerektiğini düşündüm hep, o yüzden kitaplardan çok etkilensem de oturup üzerine bir şeyler karalayamadım, o hakkı kendimde görmedim. Ama bir
“Çayın soğudu muhtar,” dedi Nuri. Ürperdi muhtar, başını hızla çevirip sağında oturan Nuri'ye baktı. Nuri yüzünü elleriyle kapamış, kıkır kıkır gülüyordu. Muhtar, onun neden güldüğünü anlayamamıştı; biraz acı biraz öfkeli, gözlerini kırpmadan dimdik bakıyordu.Sonra bakmaktan vazgeçip önüne döndü ve bir kez daha ürperdi.
Çay bardağı
Doğumundan beri gözlerini kırpıyordu, Kim bilir, kapalı gözleri neleri kaçırmıştı? Kim bilir neleri görmemişti? Belki de bu yüzden delirmişti. Her şeyi görmediği için. Gözlerini kırptığı için...
Herhâlde kendi varlığına karışarak yok olmak en akıllıca yöntemdi. Belki de bu yüzden delirmişti Cennet'in oğlu; kendini kendine gömebilmesi için delirmesi, delirmesi için de herkesten akıllı davranması gerekmişti.
Kim bilir, kapalı gözleri neleri kaçırmıştı? Kim bilin neleri görmemişti? Belki de bu yüzden delirmişti. Her şeyi görmediği için. Gözlerini kırptığı için...
Hayatlarımızdan kaybolan kişiler bir zamandan sonra algımıza bir yabancı gibi gelir. Sanki kaybolan hiç var olmamış gibi düşünmeye başlarız. Sanki yaşadıklarımız bir rüyaymış ve uyanıp onsuz kalmışız gibi, aslında gerçeklikte zaten hiç yokmuş gibi. Sorgulamadığımız tek şey bunca canlılık arasında sadece kendi varoluşumuzdur. Bellek bu kadar bencil
Doğumundan beri gözlerini kırpıyordu, Kim bilir, kapalı gözleri neleri kaçırmıştı? Kim bilin neleri görmemişti? Belki de bu yüzden delirmişti. Her şeyi görmediği için. Gözlerini kırptığı için.
Herhalde kendi varlığına karışarak yok olmak en akıllıca yöntemdi. Belki de bu yüzden delirmişti Cennet'in oğlu;kendini kendine gömebilmesi için delirmesi, delirmesi için de herkesten akıllı davranması gerekmişti.
Herhalde kendi varlığına karışarak yok olmak en akıllıca yöntemdi. Belki de bu yüzden delirmişti Cennet'in oğlu; kendini kendine görebilmesi için delirmesi, delirmesi için de herkesten akıllı davranması gerekmişti.