İŞTE ORASI BİR YERDE
Bir ses vardı,
Ufak bir gürültü bayağı bir neşe.
Saatlerce bakıp geçerdi,
Kolunda saati,
Bir nefes vardı işte orada.
Bazen sinirleniyorum,
Hiç bir şey ellemeden.
Bayanlar için divân
Allah yolunda gayret eden / etmek isteyen eşlerinizi / eş adaylarınızı, gönüllere neş’e veren bir tebessüm ile karşılayıp başını merhamet ile okşamak, yaptığı (Allah yolunda veya işi dolayısıyla) amellerine ve işlerine binaen kendisine zulmeden insanlar nedeni ile yorulmuş ve belki de korkmuş olan kalbine bir parça merhamet ile yaklaşmak, sıcak bir nasihat ve dokunuş ile onu sakinleştirmek, Allah'ın ayetlerinden okuyarak ona yolunu, helal olanı ve Allah'ın vadini hatırlatmak, yorgun bedenine yüce ve tertemiz bir itaat şuuru ile hazırlanmış bir sofra ile tâkat katmak, hem o evliliğe hem de kendisine en büyük destektir.
"Vaktiyle biri mi söylemişti yoksa bir yerlerde mi okumuştum, hatırlayamadım şimdi.
Şiirdi belki de.
Parayla diyor du şair; Parayla her şeye sahip olunacağı söylenir ama olunamaz, diyordu.
Yiyecek satın alabilirsin ama iştah alamazsın.
İlaç alırsın ama sağlık alamazsın.
Bilgi alırsın ama bilgelik alamazsın.
Gösteriş alırsın ama güzellik alamazsın.
Eğlence alırsın ama neşe alamazsın.
Tanıdık alırsın ama dost alamazsın.
Hizmetçi alırsın ama sadakat alamazsın.
Boş vakit alırsın ama huzur alamazsın.
Parayla her şeyin kabuğunu alır, hiçbir şeyin çekirdeğini alamazsın."
Güngörmez
"Hiç sevmem kışları" derdi. Neymiş üşürmüş de kalın giymek zorunda kalırmış. "Hahh" dedim içimden. "Yazın da, kışın da mahallenin en pejmürdesi sensin..." Bunları o zamanlarda çok yakın olup da sevemediğim, şimdilerdeyse rahmetli olan canım arkadaşıma söylerken yıl 1995 aralığın 17'siydi.
Şimdiyse 2006 yazının
"Vaktiyle biri mi söylemişti yoksa bir yerlerde mi okumuştum. Hatırlayamadım şimdi.
Şiirdi belki de.
Parayla her şeye sahip olunacağı söylenir ama olunamaz diyordu.
Yiyecek satın alabilirsin ama iştah alamazsın.
İlaç alırsın ama sağlık alamazsın.
Bilgi alırsın ama bilgelik alamazsın.
Gösteriş alırsın ama güzellik alamazsın.
Eğlence alırsın ama neşe alamazsın.
Tanıdık alırsın ama dost alamazsın.
Hizmetçi alırsın ama sadakat alamzsın.
Boş vakit alırsın ama huzur alamazsın.
Parayla her şeyin kabuğunu alır hiçbir şeyin
çekirdeğini alamazsın."
Aşktır; insanı mutlu eden de, mutsuz eden de. Kimisi sever, sevilip mutlu olur. Neşe ile dolar. Yaşamak ister, var olmak ister, nefes almak ister. Kimisiyse asla bu duyguları yaşamamıştır. Belki de arayıp durmuş bulamamıştır. Yanlış kişilere bağlanmıştır, aşkla. Sonucunda da umudunu yitirmiştir. Zamanla bırakır bağlandıklarını da bağlanacak kişiler aramayı da. Elbet o da yaşar, nefes alır ve var olur. Fakat o sevdiğinin gönlünde hiç var olmamıştır. Zaman geçip gider böyle ve zamanla onu sevenler de azalır; kimisi küser, kimisi gider, kimisi ölür. Kalır bir başına insan. Anlar ki; onu sadece, onu yaratan ve kendisi sever. Ne mutlu sevip sevilene, ötesinde sevildiği için şükredenlere. Yine ne mutlu; ne bir ses, ne bir insan, ne de bir nefes hissetmediği zamanda bile yalnız olmadığını bilen. Yaratanına sığınanlara.
"Yaşamın sonuna doğru yürüyoruz. İçimizde heves kalmamış. Yaşamaya. Sevgiye. Aşka. Belki, diyorum, belki Neşe'nin biraz hevesi vardır. Ama çok sürmez, onu da üzerler. İnsan dediğin birbirini yer, yer de doymaz. Duygularını yer, zamanını, yaşamını, heyecanını. Aşkını, inancını. Etini yer, kalbini söker. İnsan dünyanın vebası."
Caner Almaz
Bitmek bilmeyen bir sıkıntı. İnsan, diyor Caner Almaz. İnsan dünyanın vebası: “Yaşamın sonuna doğru yürüyoruz. İçimizde heves kalmamış. Yaşamaya. Sevgiye. Aşka. Belki, diyorum, belki Neşe'nin biraz hevesi vardır. Ama çok sürmez, onu da üzerler. İnsan dediğin birbirini yer, yer de doymaz. Duygularını yer, zamanını, yaşamını, heyecanını. Aşkını, inancını. Etini yer, kalbini söker. İnsan dünyanın vebası.” Bir bayrama daha yaklaşırken, iyi insanlar dileriz sevgili okur. Sanırım şu çağda ihtiyacımız olan tek şey, iyi insanlar.
(Alıntı)
Yaşamın sonuna doğru yürüyoruz. İçimizde heves kalmamış. Yaşamaya. Sevgiye. Aşka. Belki, diyorum, belki Neşe'nin biraz hevesi vardır. Ama çok sürmez, onu da üzerler. İnsan dediğin birbirini yer, yer de doymaz. Duygularını yer, zamanını, yaşamını, heyecanını. Aşkını, inancını. Etini yer, kalbini söker. İnsan dünyanın vebası.
Günaydın. Bitmek bilmeyen bir sıkıntı. İnsan, diyor Caner Almaz. İnsan dünyanın vebası: "Yaşamın sonuna doğru yürüyoruz. İçimizde heves kalmamış. Yaşamaya. Sevgiye. Aşka. Belki, diyorum, belki Neşe'nin biraz hevesi vardır. Ama çok sürmez, onu da üzerler. İnsan dediğin birbirini yer, yer de doymaz. Duygularını yer, zamanını, yaşamını, heyecanını. Aşkını, inancını. Etini yer, kalbini söker. İnsan dünyanın vebası." Bir bayrama daha yaklaşırken, iyi insanlar dileriz sevgili okur. Sanırım şu çağda ihtiyacımız olan tek şey, iyi insanlar. Var olun.
Biryudumkitap
Bitmek bilmeyen bir sıkıntı. İnsan, diyor Caner Almaz. İnsan dünyanın vebası: "Yaşamın sonuna doğru yürüyoruz. İçimizde heves kalmamış. Yaşamaya. Sevgiye. Aşka. Belki, diyorum, belki Neşe'nin biraz hevesi vardır. Ama çok sürmez, onu da üzerler. İnsan dediğin birbirini yer, yer de doymaz. Duygularını yer, zamanını, yaşamını, heyecanını. Aşkını, inancını. Etini yer, kalbini söker. İnsan dünyanın vebası." Bir bayrama daha yaklaşırken, iyi insanlar dileriz. Sanırım şu çağda ihtiyacımız olan tek şey, iyi insanlar.
Günaydın
Bitmek bilmeyen bir sıkıntı. İnsan, insan dünyanın vebası:
“Yaşamın sonuna doğru yürüyoruz. İçimizde heves kalmamış. Yaşamaya. Sevgiye. Aşka.
Belki, diyorum, belki Neşe'nin biraz hevesi vardır. Ama çok sürmez, onu da üzerler. İnsan dediğin birbirini yer, yer de doymaz.
Duygularını yer, zamanını, yaşamını, heyecanını. Aşkını, inancını. Etini yer, kalbini söker.
İnsan dünyanın vebası."
Caner Almaz
Bir bayrama daha yaklaşırken, iyi insanlar dileriz sevgili okur. Sanırım şu çağda ihtiyacımız olan tek şey, iyi insanlar. Var olun.
🌺