Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.13
Yazarı çok sevdiğimi her zaman dile getiriyorum ama genel anlamda bir problemi olduğunu düşünmeye başladım. Kitaplarının sonları hep çok hızlı oluyor. Sanki belirli bir sayfa sayısı varmış ona sığdırmaya çalışmış son düzlükleri gibi... Aceleye gelmiş sonlar okuyucuyu rahatsız ediyor birinin bunu yazara söylemesi lazım.
Kitabın konusundan bahsedeyim biraz; Charlie ve Silas bebekliklerinden beri arkadaş ve 14 yaşından beri de sevgililer ama bir gün saat 11.00 da bir an da ikisi de her şeyi unutmuş bir şekilde kendilerine geliyorlar. Çok kısa bir süre içinde önce sevgili olduklarını sonra da ikisinin de aynı durumda olduklarını fark ediyorlar ve bunun sebebini bulmaya çalışıyorlar ama hızlı davranmak zorundalar çünkü hafızaları her 48 saatte bir sıfırlanıyor.
Kitabın konusu çok güzel, belli bir yere kadar da gayet güzel işlenmiş ama bazı şeyler yarım yarım kalmış. Yaşanan bazı olayların hesabı hiç sorulmadı mesela(spoiler olmasın diye söyleyemiyorum).
Açıkçası yaşadıkları bu şeyin sebebi de beni tatmin etmedi. Daha tatmin edici bir şey isterdim, vodoo büyüsüne bile okeydim yani:D Bir diğer tatmin etmeyen şey ise sonuydu. Sonundan pek bir şey anlamadım, tekrar mı oldu? Olmadı mı? Arada kalmış bir sahne ile bitti bence. Daha net olsun isterdim.
Kunmayacak bir kitap kesinlikle değil ama kurgu daha iyi bir sonh hakkediyordu bence
Okuyucu ile konuşarak ilerleyen bir polisiye eseri Ailemdeki Herkes Birini Öldürdü. Ana karakter, kendi iç düşüncelerini aktarırken kendimizi onun yanında katilin peşinde giderken buluyoruz. Benim için bu eserin hızlı okunmasını sağlayan unsur, anlatıcının eserin içerisine okuyucuyu da katması oldu. Böylelikle okuyucu sayfaları çevirirken soğuk
#Okudumbitti
#AğabeyineÇiçekTaşıyanKız
Bir doğu batı sentezi ...
Batının Doğu üstündeki sömürüsü...
Kuralların belli olmadığı, kişiye, ırklara göre muamele yapıldığı yerler ...
Doğuya sanatı için giden bir abi, Tetsurò ve Batı da Fransa da eğitim görmüş bir çok dile, kultere sahip olan kız kardeş Kaoru.
Tetsuró,
Ailesinin ısrarları ve başarısına rağmen o ressam olmak istiyordu . Onu çeken ise doğu kültürüydü. Fırçasını, boyalarını, kağıtlarını kullanacağı yer bu coğrafyadaydı. Hayatının büyük kısmını gezerek geçiriyordu çünkü ruhu buna uygundu . Fırçasını bu şekilde güçlendireceğini düşünüyordu. Ta ki Endenozya nin Bali şehrine gelene kadar...
Bir bataklığa ya da bir tuzağa düşürülmüştü. Eroin.... Bu ülkenin kurallarına göre idam edilmeliydi .
Peki Japonyanın kuralları, elçilikler ne düşünüyordu...
Ailesine bilgi verildiğinde annesi babası kız kardeşinin gitmesini istediler , o her şeyi halledendi çünkü.
Batının ve doğunun kültür çatışmasını,
Emperyalizmi ,sömürgeciliği, olayın geçtiği yerlerin kültürel özelliklerini oldukça güzel anlatmış. Mistikte biraz zayıf kalmış olsada , kitabın derinliği daha baskındı.
Oldukça akıcı, kolay okunan bir kitap.
#DoğadaKitapOkumaKulübü
Kitap birincisinden daha çok sardı ama içine çekmedi beni bir türlü. Büyük bir şevkle okutmadı kendisini açıkçası. Özellikle sonu beni çok kırdı. Gerçi tek kitapta geçen, sonu belli, nefretten doğan aşklara alışık olduğumuz için belki de bu konuyu 3 kitaba yayılmış şekilde okumak zor geliyor. Jude'un bir şekilde ailesi için yaptığı fedakarlıkların takdir edilmemesi, ikizinin ihaneti çok kırıcıydı. Üçüncü kitaba başlamak için hiç sabırsızlanmıyorum şuan.
Ek olarak çeviride bazı kısımları karakterle hiç bağdaştıramadım. Hele de Jude'un ayol dediği zamanı. Ayol dedi. Jude. AYOL. DEDİ.
Sarsılan Saray
Padişah etrafında Osmanlı tarihi denilince tam olarak böyle bir kitap arıyormuşum meğer. Kitapta ayrıntılar içinde boğuluyordum doğrusu.
Belli bir süre Padişah’ın etrafında varolan bir devletin, yüzyıllar geçince padişahı nasıl sembolik hale getirir ? Padişahın da herkes gibi bir insan olduğunu, onu değerli yapan tek şeyin üzerinde oturmuş
Var olan tüm fantastik kitaplardan toplama bir şekilde yaz kendine bir evren koymuş ama o kadar çalıntı ki cümleler bile çok bariz belli korkunç bir seri
